- Kategori
- Şiir
Belirsizlik
Uzun bir yol,
Kenarında ağaçlar, çiçekler var.
Çiçeklerden en çok sarmaşık,
Ağaçlardan da selvi.
Uzuyor gidiyor yol,
Ne başlangıcı belli,
Ne de sonu...
Kazara kendini burada bulanlar,
Çıkış yolu arıyorlar.
Ya da yeni bir yola başlangıç,
Ama ikisi de yok...
Engebeler, kıvrımlar, uçurumlar,
Ne arasan var.
Ama ne bir çıkış,
Ne de bir başlangıç.
Gökyüzüne uzananan bir hapsihane gibi.
Mavilikle birleşmek,
Güneşle bütünleşmek,
Yeşillikle iç içe olmak,
Ama kurtulamamak bundan.
Her dakika özgür,
Her dakika hapis.
Çelişkilerin el ele verdiği nokta.
Belirsizlikler,
Belirlilikler,
Yan yana.
Yan yana oldukları için seçmek zor.
Birbirinden ayırt etmek zor.
İkiz kardeş gibiler.
Belirsizlikleri seçersen sonun yine aynı.
Belirliliklere dalarsan da sonu belirsizlik.
Bir şekilde hayat denilen meret belirsizliklerle kesişmekte.
Belki de o yüzden belirsizlikler en başından iyi.
Alışır ya insanoğlu her şeye, ona da alışıyor belki de,
Ne kadar erken karşılaşırsa...