Belki bir gün

 

Bir kalp ağrısı bir yürek sancısı belki yitip giden her şey gibi soluksuz kaygısız olmalıydı kaderim, öylesine mahsun mu? Yoksa kibirli mi? Bir kiprit çöpünün yanıp bitmesi gibi ellerimde kayıp gidiyor hayatım. Çoğu zaman yanık göz yaşları dökülüyor, boğazıma iğneler batarken şimdi evet şimdi yada yarın yada bi sonraki gün hangi an adını bilmediğim kelimelerde karşılığını bulamadığım hangi cümle anlatacak varlığımı benliğimi kalbimi... Şimdi bir gün düşlüyorum sadece huzur ve dinginlik var.Belkide sadece bir gün bana ait sadece ben olduğum beynimdeki düşüncelerin soruların karmaşanın olmadı bir gün... Sonsuz olsun istiyorum evren gibi yıldızlar kadar yada bir toz tanesi kadar özgür olmak, varlığımın sebebini kendime sormadığım nedenleri niçinleri çöpe attığım bir gün istiyorum. Duvarlarımı yıktığım rüyamda bile ağlamadığım bir gün istiyorum. Sadece belki de çok şey istiyorum.Kader denilen iğnesiz ipliksiz o kumaşa fazladan bir dikiş daha atıyorum sadece hepsi bu...

 

Yazan:Nurcan Akyol

 

yazmakistermisiniz.com