Ben ağlaya ağlaya Nehir oldum

Sevgili
“ Hayat bu! ” Derler
Denizlerin, dalgaların taksimi  
Tanrısal ve insanî hüzünler

Kalıpsız kıyafetsiz yalnızlığımla
Yalnız sana doğru yürüyorum…
 
Hani birlikte büyüyecektik
Hani hayat öpücüğü tebessümün
Hani gece gündüz umut geçer akçeydi

 “Gerçek mücadele,  ortamda olanaklar kısıtlanmaya başlayınca ortaya çıkar.”

Mormenekşem
Daha dünkü çocuk, çocukluğum
Ağlamaya  bir başlarsak 
Hiç susturamazlar…
 
 
 
Nil Alaz