- Kategori
- Şiir
Ben aslında ölüyorum
Ben aslında ölüyorum, bilmediğim bir hayatta.
Gözlerim kararıyor, ucu bucağı olmayan bir okyanusa.
Hiç alışık olmadığım bir koku genzimi yakıyor.
Uzun bir sessizlik bürünüyor kulaklarıma.
Ben aslında ölüyorum, bilmediğim bir hayatta.
Sağım solumdan habersiz başına buyruk etkisiz kalıyor.
Hiç bir organımın etkisini hissetmiyor bedenim.
Hiç kimselere derdimi dert diye anlatamıyorum,
Onlar benim konuşamayışıma dert demişler oysa.
Ben aslında ölüyorum, bilmediğim bir hayatta.
Bana gülüşlerin, gülerken ki sevişlerin
Hayata bağlıyor her bir yanımı.
Sebeplerim oluyor duruşlarımda, direncim oluyor hasretlerin.
Sevdiğim ben aslında ölüyorum, bilmediğim bir hayatta.
Ali Türkmen____