Ben bana karşı

Çelişki..
Neydi onun hayattan beklediği
tüm umutlarını elinden alan neydi

Sensin o!
Yine başlama bilmezlikten gelmeye yaşananları

Hayır, o hep ağlardı kuytu bir köşede,
hiç denedi mi sence umutlarına sarılıp
gökyüzünde yükselmeyi..

Denediğinde onu tutup aşağıya çekmemiş olsaydın..
Ah sen, beyazlar içindeki karanlık..
Sen olmasaydın..

Ben olmasaydım, sen olabilir miydin gerçekten?
Sevebilir miydi bu zavallı, nefreti bilmeden?
Ya da gülebilir miydi sence, ağlamadan..
Acı çekmeden anlayabilir miydi güzel günlerin değerini.. ?

Ben onun minicik ellerini tuttuğumda bebekti daha..
Nefretle itmişti beni.. İstememişti hiçbir zaman..
O her zaman bildi seni, öğrenmesi gereken benim..
Defol git şimdi.. İstemiyor o seni.. İstemiyor bizi..

Ben gidemem... Onun bedeninin diğer yarısıyım..
Karanlığıyım onun yaşamının, olmazsa olmaz, gözyaşlarıyım..
Sen gitmelisin zavallı mutluluk..
Başka insanlarda harcamalısın kendini

Gitmek mi..
Gitmek için önca varolmak gerekmez mi karanlık?
Sence ben hiç burada oldum mu ?