Ben benimle başbaşayım...

Sen değil miydin bana hayatı sevdiren,
Ama sonra ortadan kaybolan?
Beni benimle başbaşa bırakarak.
Evet, başbaşayım kendimle istemeyerekte olsa.
Acı çektiriyor bu bana.
Sonsuz bir yalnızlığa hapsedildim
Ve her dakika daha derine gömülüyor hücrem.
Sonunda, karanlık, ben ve ben kalacağım.
Yalnız olmayacağım aslında,
Ben ve ben birlikte olacağız.
Sonsuzluğa uzanan bir muhabbet olacak.
Önce adımı soracağım kendime,
Cevabını da yine ben vereceğim.
İki defa sorulan soruya iki defa aynı yanıtı vereceğim.
Çıldıracağım muhtemelen.
Ancak kimse duymayacak çığlıklarımı,
Kendi bağırışlarımı yine ben dinleyeceğim.
Eskiden olsa yanımda sen olurdun oysa ki.
Ama yoksun artık yalnızım.
Kahretsin ki yoksun!
Ağlayacağım gecelerce.
Günler geceler birbirine karışacak.
Saçım uzayacak,
Açlıktan kemerimi sıkacağım,
Sakalım saçıma karışacak,
Tanınmayacak hale geleceğim.
Nasılsa tanıyabilecek kimsem yok yanımda.
Yalnız olacağım, sonsuza dek,
Sende yoksan eğer, diğerleri anlamını yitirecek.
Onlara anlam katan insan yok artık,
Sen yoksun bende yokum.
Giderken benide götürdün,
Ve beni, benimle başbaşa bir kafese hapsettin.