- Kategori
- Şiir
Ben bulut
Ben Bulut
Öyküm belki;
Vega’nın alt ucundan boyutlar atlayarak,
Zamandan hızla kayarak,
Samanyolunda Dünya son durak
Demiş, inmişim...
Sonra;
Bir saat, bir gün, bir yıl,
Ya da binlerce yıl önce.
Hangi çağda, mekanda,
Kaç kez öldüm dirildim,
Unutmuşum...
Ve bu gün.
Yorgun, rüyasız bir uykudan uyanıp,
Doğmuşum.