Ben çalmadım

Babamla internette yazışıyoruz. Aniden , ilgisiz bir konu hakkında sordu. Mimar Sinan'ın kafatasını kim çaldı? Ben çalmadım dedim, espiri olsun diye. İlgisizliğimi fark ettim, duyarsızdım bir çok konuda olduğu gibi. Millet olarak ta böyleyiz üç aşağı beş yukarı , ilgisiz ve unutkan. Paraya önem veririz ama milyonlarca liralık mevduatı banka hesaplarımızda unuturuz. Tarihimiz şanla doludur, tarihi zenginliğimiz müzelerden taşar lakin biz müzeye gitmeyi de unuturuz şanlı tarihimizi de. ABD müzelerinde 1700'lerden kalma konserve kutuları sergilenir. Müzeye koyacak, elle tutulur, geçmiş izi taşıyan eserleri yoktur. Bakarsın ki ; müze raflarında, gururla sergilenen konserve kutuları dolu. Katıldığım bir arkeolojik kazıda, ele geçen tabakası belirsiz buluntuların atıldığı çöplük ellerinde olsa , dünyanın en büyük müzesini açarlardı eminim.

1935 lerde Ermeni iddialarına karşılık Türk olduğunu ispatlamak için Mimar Sinan, 300 sene yattığı mezarından çıkarılarak kafatası incelenmiş. Sonrasında bir antropoloji müzesinde sergilenebilir ümidiyle saklanmış ve bir daha haber alınamamış.

Arkeolojik kazı da yapmayalım , tarihi ispatlara da girişmeyelim. Koruyucu, kollayıcı, değer verici bir toplum olmadan içimizdeki hazinenin dışarı çıkması, gelecek nesillerimize bu konuda da ihanet olacaktır. Mimar Sinan'ın kafatası ve ötesinde ne değerlerimiz gün ışığına maruz kaldığına pişman olmuştur .

Evet baba; çalındı mı, kayboldu mu bilmiyorum ancak günümüzde Avrupa'dan almaya çalıştığımız tüm değerler hatırlarsak eğer, zamanında bizdeydi, bunu biliyorum.