Ben de bıraktım, hem de çok kolay

Otuz senelik bir sigara tiryakisinin bu başarısı nereden kaynaklanıyor? Sadece azim, irade ve kararlılık diyebilir miyiz? Elbette bunlar da gerekli ama bu işin bir de kolayı olmalı değil mi? Özendirici, teşvik edici. Kestirme bir yol işte… İnanın ben başardım, o kestirme yol sayesinde… Mutluyum, huzurluyum ve sağlıklıyım artık.

Şimdi burada tutup da sigaranın zararlarından bahsederek kimsenin kafasını şişirecek değilim. Bilinen şeyleri tekrarlamanın kimseciklere faydası yok, moral bozmaktan başka.

Sabahları kalkar kalkmaz başlayan öksürük nöbetleri… Çıkılması işkence haline gelen merdivenler… Elbiselerimize ve perdelere sinen o koku… Anlatmaya kalksak sayfalar tutar. Gereği yok ki!

Her gün aldığım üç büyük Türk gazetesinin sağlık sayfaları var ve ben bu sayfaları satır satır okurdum önceleri. İnanır mısınız, spor sayfalarından önce bu sayfalara bakardım. İyice alışkanlık yapmıştı yani.

Konunun uzmanları her türlü hastalığın nedeni olarak sigarayı gösteriyorlardı. Ve ben ezberlemiştim artık. Yegâne tedavi usulü ise "sigara bırakılacak" diye özetleniyordu. Ayrı bir kutu içersinde de günlük sigara tüketimi ve müstakbel yaşamımızdan eksilen günlerimizi gösteren bir çizelge yer alıyordu.

İçtiğim sigara miktarıyla bu çizelgeyi karşılaştırdığımda ben çoktan ölmüş olmam gerekiyordu ama ben yaşıyordum işte. Bedavadan yani… Bu durum fena halde kafamı karıştırdığı gibi moralimi de bozuyordu. Bırakmalıydım ama nasıl? Birdenbire olmazdı tabii. Yavaş yavaş, alıştıra alıştıra bırakmam gerekiyordu yani.

İlk bir hafta, üç değil de iki gazetenin sağlık sayfalarını okumakla yetindim. Metrolarda sigara içen ve içmeyen insanların akciğer resimlerinin bulunduğu panoları görmemezlikten geldim. Çok zor oldu benim için. Ellerim titriyor ve hafif bir baş dönmesi eşliğinde ateş basıyordu tüm vücudumu.

Güçlü iradem sayesinde üç haftayı geride bıraktım ve artık sadece bir gazetenin sağlık sayfasını okumaya başladım. Önceki şikâyetlerin yanı sıra kusma ve depresif haller baş gösterse de üç gün sonra normalleştim. Artık sıra tümden bırakmaya gelmişti. En zor fasıl bu fasıldı işte ama kendime güvenim de gelmişti. Radikal bir çözüm olarak gazete almadım bir hafta. Hani olur da dayanamayıp sağlık sayfasını okurum diye.

Bir hafta sonra yeniden gazete almaya başladığımda anladım ki kurtulmuştum sağlık sayfalarından. Güçlü iradem galip gelmişti işte.

İnanır mısınız, sabahları öksürmüyorum eskisi gibi… O dik merdivenler de gözümü korkutmuyor artık. Adam gibi içiyorum artık sigaramı, moralim bozulmadan ve sinirlenmeden.

İrade diye buna derler işte.

Aferin bana!