Ben de isyan ediyorum!

Ben de isyan ediyorum arkadaşlar! Tam yediyüz elli yazı yazmıştım darılmadan önce (D.Ö) . Kimse bir yazımdan bile alıntı yapmamış! Alındım! Sildim!

Yine yeniden başladığım blog yaşamımda yine tık yok!

Blogdaşlarıma bakıyorum da imreniyorum! Kıskanıyorum dersem daha doğru olur! İntihal edesim geliyor!!

İnşaat sitelerinden e-mail geliyor bazen.

“ Değerli meslekdaşımız ! Sektörümüzün Milliyet Blog’da temsil edilmesi açısından çok önemli bir hizmeti yerine getirmektesiniz! Yazdığınız mesleki terimler diğer blogerlerce merak edilmekte ve dolayısıyla sektörümüze ilgi uyandırmaktadır! Sektörümüzün ekonomimizin lokomotifi olduğu düşüncesinden hareketle her gün bu konudaki yazılarınızı beklemekteyiz! Aşk meşk zamanı değildir! İş zamanıdır değerli meslektaşım!”

Araştırdığımda “Beton boru” imalatı yapan bir firmadan geldiğini öğrendim bu e-mailin!

Hergün “büz” yazmamı istiyor köftehor!

Haramidere bağlantı yolunda “pipe culvert” yani büzlü geçit yapıyorum. Boru menfez de denir! Şu an bir Futbol takımımızın başkanından beton alıyoruz. Büzlü geçidin etrafına “zarf betonu” dökeceğiz. Hesabıma göre 32 m3 beton yetiyor. 40m3 zor yetiyor! İnşaatçılıkta matematiğin işe yaramadığını gördüm!

Hep öyledir zaten! Bir maliyet hesap edersin, işe başlarsın, görünmez giderler alır başını gider! Güya çivisine kadar hesap etmişsindir!

Yahu ben niye isyan ediyordum!

Yazılarımdan alıntı yapılmıyor! Alınan var ama! Buna da canım sıkılıyor bu arada! Bunu da anti parantez belirtmek istedim!

Sanıyorum beni idare ediyor editörler!

“İdare edelim denyoyu! Dede olmuş ! Yaş elliye gelmiş! Dinozorus blogerus!”

İki yıldır ense yaptığım için kilo almıştım. Eczanede tartılmıştım. Tam 82 kilo geliyorum.

“Doğru mu tartıyor bu Selçuk Bey?”

“Milim hata yok Ahmet Abi!”

Genelde kantarlara güvenmem! Hatalı olurlar! Fakat pantalonlarım olmuyordu. Selami eski pantalonlarını bıraktı giymem için! Şimdi oluyorlar! Son on beş gündür hummalı bir çalışma içindeydim. Ellerim hep yara oldu! Çatıda alın tahtası çakarken elime keseri vurdum! Az kalsın tahtayı bırakıyordum aşağıya!

Bir de balkonun tavanına ahşap lambri kapladım. Yoldan geçenler boyanmasın diye kaldırıma şerit çektim. Kimse dinlemiyor. Bağırıyorum aşağıya doğru.

“Boya yapıyorum! Kafanıza boya damlayacak kardeşim! Öteden geçin!”

“Mühim değil yıkarız Abi!” Diyen bile oldu!

Bir keresinde merdiven boşluğunun tavanını vernikliyordum. İskele sakatmış, dengemi bir kaybettim aşağıya düştüm. Allahtan aşağıda kumlar vardı, yumuşak iniş yaptım. Vernik kutusu kafama düşmesin mi? Hemen tinerle sildim ama korkmaya da başladım. Ya biri gelir de kibriti çakarsa? Hemen berbere koştum saçlarımı kestirdim!

Gene niye isyan ettiğimi unuttum!

İntihal intihal!

Bir intihalcim bile yok!

Böyle aptallıkların intihali olur mu!!