Ben de söylemedim anneme yazdığımı, o beni ne sanıyor

Ben de söylemedim anneme yazdığımı köşe bucak yerlerde, bilse yazma der fikrince…

Anne yüreği işte…

Asılı kalmış zamanda denizler gittiğinde vedasız, sessizce.

Anne Yüreği işte, ihtiyar bir babanın bahtiyar’ın arkasından düşünce yaşı gökyüzüne yusufçuk kuşu havalanmışbütün anneler sessizleşmiş böylece, kollarını kanat sanıp, gizlemişler bizleri anneler işte bilse yazma der fikriNce yaz-ı-yorum sanıyorum bende hava ve suyu anlatarak bu şehirde hava ve su ‘da azaldı anne yaz-a-mı-yorum artık bende

Ne yazacağım ben anne…

Kara tahtaya beyaz tepeşirle yazsın diye çocuklar

Kalemi kırılan öğretmenler var anne

Kanları helal bayrağıma

Hangi uçurtmanın peşinde koşabilirim

Hangi kuşun kanadına takılabilrim

Amiral gemisi de battı anne

Atamam kendimi denize,

Ser’de ne var anne …

Beni sakladın koynunda anne

Uyuttun

Uyu-yorum anne

Uyu-yoruz her biriniz yazma dediniz diye

Jülide Öncel / 15.10.2007