- Kategori
- Şiir
Ben giderken..
Neden hiç kimse anlamaz bizi,
sesimiz kaybolur boşlukta...
Her birimiz bir şuçluymuşuz gibi
gözler takip eder, izler arar kendi yansımalarında.
Oysa tek istediğimiz mutlu olabilmek,
güzel olabilecek,
düşlediğimiz diğer günler adına.
Şimdi ne sen ne de ben varız bu arenada
hiç olmamış hiç yaşanmamış gibi
Ne sen tanıdığımı sandığımsın
Nede ben...
gitmeyi çok istiyoruz bu yerden
hiç olamadığımız yerlere doğru.
Düşünüyorum,
kırılmışsan bir kere, gurur seninle ve pişmanlık ve burukluk
tadamadığın diğer hayalllerine.
Ve en ufak merhamet yok yüzünde.
ya bende,
gurur, onur, mücadele ve sabır nerede
yok, yok
hiç olmadıysa
yine yok her bir yaşanmamışlık adına
lakin tek bir tebessüm yeter
karalar bağlayıp
kaçırdığımı sandığım güneşin doğuşu adına...
zeynep 27.05.08