Ben her savaşta yenik düşmüş bir komutanım

Ben; Kırık kanatlarımla belki uçmayı başaramadım, ama her şeye rağmen, hayatta kalmayı bildim. Onca sevgisizliğe, Onca Kahpeliğe rağmen sevdim.

Başımı koyabilecek, bir omuz bulamasam da, tutunduğum her dal elimde kalsa da, vazgeçmedim. Çünkü nefes aldığım sürece umut hep olacaktı. Sen! sesimi, soluğumu kestin.

O kadar yordu ki bu sevda beni..dizlerim taşıyamıyor yorgun bedenimi. Biraz toparlanayım. Kendimde gidecek gücü bulduğum an, gideceğim bu sevdadan. Umurunda olmayacak biliyorum. Belki adımı bile hatırlamayacaksın. Ve ben gidişimle; bir kez daha kaybetmenin acısını yaşarken yüreğimin derinliklerinde. Hayat her zamanki gibi akıp gidecek zamanın selinde.

Söylenmiş ve söylenememiş tüm sözcüklerim sana dair. Sen istemesen de, sevmesen de bu yürek sana ait. Sen içimde tertemiz kalmış, bozulmamış duygularım, sen kirletilmemiş tenimsin, Benimsin!

Hani bazı şarkılar vardır, ilk dinlediğinde sana bir anlam ifade etmez, fakat zaman içinde dinledikçe, o şarkıyı anlar ve seversin. Hatta dinledikçe daha çok sever hiç bıkmazsınız. İşte bazı insanlar da vardır ki, aynen bu şarkılar gibidir, hayatına girdiğini anlayamazsınız. Onu dinledikçe anlar, anladıkça daha çok seversiniz. Sonra bir bakmışsın ki o kişi hayatının bestesi olup çıkıvermiş. Vazgeçemezsiniz.

Dinlenilmek istiyorsan eğer,bir kere olsun dinlemeyi dene. Anlaşılabilmek için anlayabilmek gerekli önce. Sevilmek güzeldir ama sevmek daha güzeldir. Sevilen kadar kibirli olmaktansa, seven olup acz içinde olmak evladır. Almadan verebiliyorsan ne mutlu sana, alıpta veremiyorsan yazık sana.

Dar geliyor yürek biliyorum. Oysa bildiğim bir şey daha var. Sadece kocaman yürekler sevebilir. Hal böyleyken, bir sevgi kocaman bir yürekten nasıl taşar, nasıl sığmaz? Ki belkide milyonlarca sevgiye ev sahipliği yapmış bir yürek nasıl olurda bir avuca sığabilecek başka bir yüreği barındıramaz.

Eğer gitmeye karar verdiyse giden, asla geri dönmez. Geri dönsede bu neye benzer biliyor musunuz. Eskiden el kaynakları vardı bilmem hatırlarmısınız. Traktör tekerlekleri patladığı zaman şamrellere kaynak yapardık aynı o kaynağa benziyor. Yani kısaca o lişki artık yamalı bir lastik gibidir her an hava kaçırmaya musait. Önemli olan o lişkiyi yıpratmadan ayakta tutabilmektir.

Biliyor musun? Seni seviyorum ben, Ayna olup bana, beni yansıttığın için. Kendimi de seviyorum sana benzediğim için. Gözlerinde ki ışıkta parlayan binlerce yıldızı seviyorum. Gülüşünde ki acıyı, sevince döndüren dudaklarını da seviyorum. Sesindeki umuda dokunan türkülerini seviyorum. Seni seviyorum ben.Amaa

Güldürmüyor yağmurlar kuruyan yüzümü

Çatlayan dudaklarımda

Bir damla gibi adın

Buharlaşıp yok oluyor tüm sözcüklerim.

*

Gözlerime her baktığında

Şimşekler çakıyor, gök gürlüyor

Susturmuyor gönlümün şarkısını

Ömre bedel bakışların

*

Yüreğime dokunan yüreğin

Sessizliğimi bozuyor

Ellerin yalnızlığımı alıp götürüyor

Gülüşünde bilsen! Ne fırtınalar kopuyor..

Kim demiş Bülbül gamsız. geceyi sabah eder gülsüz.Bencileyin karanlıklardayım sensiz. Gülüm derdin..Bülbülüm hani?

Keşke sana olan hislerimi kelimelerle ifade edebilmek bu kadar kolay olsaydı. Öyle karmaşığım ki. Seni seviyorum ama biliyorum ki bu sevgiden gitmem gerekiyor.Her zamanki gibi bu sevda da gömülmeli..Artık dinlemek istemiyorum aşk şarkılarını. Hayaller kurmak istemiyorum. Hayatın bir ucundan tutunup, yaşama dahil olmam gerekiyor. O kadar uzağım ki, o kadar kopuğum ki hayattan. Gerçek nedir, hayal nedir seçemiyorum artık. Hep bir umutla yeniden inandım,güvendim ve sevdim ama sonuç hiç değişmedi hemde hiç. Karakterler değişse de senaryo hep aynı. O bilindik sahneler. Ben ezberledim bu filmi artık. Ve "final" her zaman aynıdır,değişmez. Belki diyordum bu sefer farklı olur ve bazı şeyler değişir. Sonra anladım ki o bazı şeylerin değişmesi için, ilk önce benim değişmem gerekiyor. Ben böyle aptalca sevmeye, inanmaya,güvenmeye, hayaller kurmaya devam ettiğim sürece, her şey aynı olacak. O yuzden değişmeye karar verdim. Bundan böyle kayıtsız, şartsız sevmek yok! Gerçeklere açacağım gözlerimi ve kulaklarımı. Hayatın bana sunduklarıyla mutlu olmaya bakacağım. Farklı olmak istemiyorum artık, akıllı olmakta, güzel ve alımlı olmakta istemiyorum. Hiç bir işe yaramayan meziyetleri ne yapayım. Şarkı söylemeyi beceremedikten sonra sesim güzel olsa ne çıkar. Ne çıkar bakmayı bilsem, aşk ile bakan bir çift göz görmedikten sonra. Yüreğim çarpsa ne olur, başka bir yüreği titretmedikten sonra. Sevsem ne olur umud etsem ne olur karşılığı olmadıktan sonra. Vaz geçiyorum sevmekten ve tüm bildiklerimi unutmak istiyorum. Nefes almak mutluluksa çok şükür mutluyum, yaşamaksa, yaşıyorum. Hayat sadece bundan ibaretse peki tamam kabul ediyorum.

Hayat;Galibimsin!

"Ben her savaşta yenik düşmüş bir komutanım."

Dil-ruba 25 Şubat 2011