Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

25 Haziran '10

 
Kategori
Deneme
 

Ben koskoca elif, miniminnacığım!

Ne ilginç hayat!

Her insan farklı bir dünya. Hepsinin bir hikayesi var içlerinde. Her birinin bir yazgısı alnının orta yerinde ya da mührü belinin kamburunda, ak alnının orta yerinde sürülüvermiş engel olamamış, belki sürülügelmiş bu dünyaya.

Her insan evladı başka bir ucundan yakalamış bu hayatı. Her bir göz bir başka bakıyor.

Kaç farklı dünya var acaba hayatımda? Kaç farklı yolla kesişiyor yolum? Nasıl bir yoldan yürüyorum ki aynı günde bile bir sürü farklı dünya bana hancı oluyor, hiç olmazsa kapı eşiklerimiz bir yerinden birbirine dayanıyor. selam veriyorum.


Ben koskoca elif nasıl da miniminnacığım bu hayat karşısında, dünyada belki sadece bir noktayken nasıl da kocamanım kendi hayatımda? Dönüp bakıyorum. Kendime, hayatıma, yaptıklarıma ve yapacaklarıma, yapamadıklarım ve belki de yapamayacaklarıma.

Büyük! Çok büyüktü hep her şey hayatımda! Büyüklükleri severdim. Ailenin en büyük çocuğu hatta en büyük torunu olarak doğdum, büyük sevgiler içinde büyüdüm, büyük ilgi gördüm, büyük sevinçler yaşadım, hep yaşımdan büyük oldum, kendimden büyüklerle daha iyi anlaştım, daha küçükken büyük işler peşindeydim, hep boyumdan büyük konuştum, hem büyük laflar ettim hem büyük lokmalar yuttum, büyük şehirler seçtim yaşamak için, büyük okullar, büyük hayaller kurdum, büyük hayal kırıklıkları yaşadım ancak büyük pişmanlıklarım yok çok şükür, büyük dostlar edindim, büyük aşklar istedim, büyük sevdim, büyük doğrularımca büyük hatalar gördüm yapana küçük gelen, büyük bağışlamalarda bulundum, büyük yılgınlıklar yaşadım, büyük sabırlar gösterdim, büyük çukurlardan atlatım, büyük adımlar attım, büyük okyanusları tercih ettim, büyük bir insan sevgisi var içimde, hala büyük büyük hayaller kurmaktan vazgeçemiyorum, büyük bir yazar olmak istiyorum…

İşte bana büyük gelen tüm bu hayat bir başkasınınki yanında bazen küçük kalıyor. Sevincim bir başkasınınki yanında sönük, acım zerre kadar!

En çok acılarımdan ve üzüntülerimden utanıyorum! Hani şu canımı sıkan şeyler bir başkasının acısı yanında bit kadar kaldığında üzülmeye utanıyorumi yerin dibine giriyorum. Bazen mutluluk kaynaklarımın benden büyük olduğunu görünce gözümden bir damla yaşın dahi akmaya hakkı olmadığını düşünüp saçma sapan şeylere ağladığım için oturup zırıl zırıl ağlıyorum.:)

Bazen mutlu olduklarıma bakıyorum, hiç benzemiyor bir başkasının mutluluğuna. Onun mutluluk saydığını ben hiç yaşamamış oluyorum. Aklımın ucundan geçmemiş belki. Onun gördüğüne hiç bakmamışım meğer, hiç bakılmamış bana öyle! Benim mutlu olduklarıma burun kıvırıyor bir başkası. Kimisi sahip bile olamamış.

Gurur duyduklarıma bakıyorum. Büyük guru! Kendimle… ya da bir başkasının benle gurur duyduğu şeyler, birileri için utanç kaynağı. Kimi için tercih sebebi olan bir diğeri için vazgeçiş sebebi. Büyük idealler, yere sağlam basan ayaklar… Kiminin göğsünü kabartıyor, kiminin gözünü korkutuyor!

Büyük umutlar, hayaller! Bazen sığmıyor birinin hayali bir diğerininkine taşıyor, aşıyor! Bazen de küçücük kalıyor yanında sönüp gidiyor…

Benim büyük doğrularımı ayağının altında ezip geçiyor birileri, benim utandıklarımı doğru bellemiş kimileri. Onun yıkılmaz tabularını bu parça pörçük etmiş, bunun yerle bir ettiğini şu üst üst koyup yeniden varetmiş!


Herkes herkes bambaşka yaşıyor vesselam. Bir başka ucundan yakalamış hayatı, bir başka yol tutturmuş, düdüğünü bir başka öttürmüş, tozunu bir başka attırmış.

Kimi baba ocağında buluyor yegane güveni kiminin en büyük düşmanı babası, kimi yitirmiş o en büyük kahramanını. Kiminin sığındığı sıcacık ocaklar kimilerini alev alev yakmış.Kiminin varlık sebebi aşkım dediği, kimi zuhrunu bulmuş varlık sebebinin bu dünyada, kimisi vazgeçmiş varlığından kimi yok etmiş bir aşkla varlığını! kiminin idealleri var ömründen uzun, kiminin değil ömrünü önünü bile dolduramamış ideal ettikleri! Kimi kalemine kuvvet yaşamak isterken kimisi kalemini kırıp kılıç kuşanalı bir hayli olmuş.

Ben koskoca elif miniminnacığım bu hayat karşısında.

Hergün yeni umutlar, hayaller, mutluluklar, hüzünler büyütürken hem de!

Kendi hayatım kocaman, kocamanım o hayatta, dev gibi!

Büyüğüm kendimce çok büyük.

Sanırım tam da bu yüzden hala küçüğüm.

Büyümekteyim usul usul…

Ben miniminnacık elif !

 
Toplam blog
: 48
: 919
Kayıt tarihi
: 09.06.09
 
 

1990 Muş doğumluyum. Şu an İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesinde okumaktayım. Elim kalem tuttuğ..