- Kategori
- Şiir
Ben küçükken
Ben küçükken, yani düşlerimle dünyayı ayırt edememişken daha;
kocaman gözlerim vardı,
düşlerimi dünyaya yansıtan.
Bilmediğim sihirlere inanır,
ulaşamadığım bulutlara sevdalanırdım.
Ben küçükken, yani aynaları ikizim sanarken daha,
boyumdan büyük kahkaham vardı,
beni neşelendiren herşeyi karşılayan.
Büyüdükçe kendimi yavaş yavaşbıraktım.
Erken bildim bu boklu dünyayı.
Her şeyi var doğru ama, bakışları yok bu insanların.
Hem sen onları görürken onlar görmüyor seni.
Kala kala gözlerim kaldı şimdi,
dünyayı düşlerime uyduran...