Ben o eski ben değilim

gelme
gel dediğimi duymadığın günlerin inadına
burcu burcu kokarken akasyalı mahalleler
sen goblen perdeli evlerin büyüsüne kapıldın
yanlışlığın sırtına o kadar ağır gelmişsin ki
gelip yufka yüreğimin kapısına yığıldın..

bil ki
sandıktaki çeyizlerin gözü yollarda değil artık
çoktan serildi ortalıklara danteller düğün günü hayalsiz
ara sıra anıyorum elbette köşe başı dönüşlerini
yüreğimi kor bir ateş dağlıyor gözlerime sığınıyorum
mektuplara yağıyor sonra bulutlarım hiç habersiz

anladım
bahçeli evlerin avlusunda büyüyen mahçup çocuk
yüksekten bakanların gözlerini göremezdi..
ve saçlarıma değen yapay renkleri sever oldum
örselenmiş yılların pişmanlığını saklasa da
aşk beklentilerin ertelenmiş sabahı
yakama yapışan anıların vefasızlığı
ne zaman silkeleleneceğim düşmeden önce bilemezdi

tutunduğum
özlem sağanakları altında ıslattığım duygularımı
birgün sereserpe güneş altına sereceğim.

20 Eylül 2015 -Gülden IŞIK-Zonguldak.