Ben seçeyim

Ölümle tesadüfen kaşılaşmamalı.

Birdenbire .... Sabah işe giderken... Gece yatağında uyurken.... Bir sürü planın varken aniden habersizce ölüm gelip seni bulmamalı.

Bu kadar hazırlıksız yakalanmamalı.

Bir şeyler yapıp bilinçli olarak öleceğin günü seçmelisin.

Ayını .. gününü.. saatını hatta dakikasını bilerek uyumalısın ebedi uykuna.

Ölüm tesadüfen olmamalı.

Ölüm bilerek ve seçilerek alınmalı ve öylece ölmeli.

Ölümle korku yanyana olmaz. Ölüm bedeninden seni kurtarır. Korku bedenini esir alır. Güzel korku olmaz ama güzel bir ölüm olur.

Bu tür yaklaşımlar insanları intihara teşvik eder mi? Yoksa hayatın doğal bir sonucu olan ölümü daha bir yakın hissedip düşünmeni , sağlıklı yaşamanı mı teşvik eder?

Sürekli gözardı ederek , onu görmemizliğe gelerek daha mı mutlu olunur?

Ben butün bunları düşünerek daha sağlıklı ve kaliteli bir yaşam oluşturduğuma inanıyorum.