Ben Senden Sonra Hiç Kimseyi Sevemedim -2

Ağaçlar çiçeğe durdu su yürüdü
Uludağ’ın eteklerinden Bursa ovasına
Acılarım bitmedi ama nisan da acılarla geçti
Kışı görememiştim zaten baharı da göremedim
Ben senden sonra hiç kimseyi sevemedim

Şimdi özlem vaktidir
Uludağca başı dumanlı Uludağca
Burcu burcu buram buram
Ben hiç kimseyi bu kadar çok özlemedim
Ben senden sonra hiç kimseyi sevemedim

Acı dindiren yerleri ben açıyorum ben kapatıyorum şimdi
Arap Şükrü’de bir ağır şarkıyla uğurlanıyorum çoğu kere
Yön, yer yetimi kaybediyorum bakıyorum ki Hüsn-ü Güzel’deyim
Olmazı olmaz bir sevdaymış bu nasıl bilemedim
Ben senden sonra hiç kimseyi sevemedim

Kurşun yağmurlarına gelseydim bu kadar acı çekmezdim
Rutubet kokulu zindanlarda kalsaydım bu kadar ağrıma gitmezdi
Belki ölmeyi hak ettim
Ama ayrılığı asla hak etmedim
Ben senden sonra hiç kimseyi sevemedim

Hazır değildim bu ayrılığa hiç hazır değildim
Onun için büyük yaralar aldım
Boğuldum diyorum boğuldum anlamıyor musun?
Her şeyi yaptım bir tek uğruna ölemedim
Ben senden sonra hiç kimseyi sevemedim

Bursa, Elmasbahçeler, 2  Mayıs 1979