Ben sevmeyi seviyorum.

Bir önceki blog yazım Sevgiyi Öldürmeyelim,başlıklı bir yazıydı. Bu sabah okunma sayısına baktım da en az okunan yazım olmuş. Sanırım herkes sevgiyi öldürmüş veya sevgiden kaçıyor.

Bir an düşündüm.Ben sevgiyi öldürdüm mü diye.Ben bunları düşünürken bahçemdeki mavi renkli kuş harika bir şarkıya başladı. Bu kuşu tanıyorum.Yıllar önce Paris'te  sabah gün ağrırıken, bir de akşam çökerken başlardı şarkısına sitenin bahçesindeki ağaçların üstünde. Geçen günlerde büyük kızım Florida'ya kardeşini ziyarete gitti. Bana bir sabah bir sesli mesaj göndermiş. Dinledim , benim kuşum. Demek ki oraya da gitmiş. Kimbilir belki benim özlemimi , sevgimi götürmüştür buradan kızlarıma.

Bu kuşu ne kadar çok sevdiğimi düşündüm. Kuşumu düşünürken birden aklıma komşu bahçedeki inek geldi. Hani şu her üç günde bir sütünden yoğurt, sütlaç yaptığım , yeni doğum yapmış inek. Yavrusundan ayrıldığı için sürekli ağlayan inek. Bu arada belirteyim inekten ağladığı için şikayet etmiyorum,sadece üzülüyorum .Sayesinde bol bol yoğurt yediğimiz bu ineği de sevdiğimi düşündüm.

Birden aklıma gece olur olmaz saatlerde öten ve beni sabah oldu diye uykumdan uyandıran  horoz geldi.. Bir an 'Vakitsiz öten horozu keserler' sözü geldi aklıma  ve tüylerim ürperdi. Alıştım gece yarıları ötmesine. Umarım kesmezler onu. Vakitsiz öten horozu da sevdiğimi düşündüm.

Mavi kuşumu seviyorum ama Meşe ağacındaki kumruları, diğer kuşları hatta kargaları bile çok seviyorum.Bir an onlar olmasa, dünyam bu cıvıltılardan yoksun kalsa  ne kadar sıkıcı olur diye içimi bir efkar kapladı.

Köşedeki Okulun bahçesinde duran ve arada çıkardığı garip seslerle etrafa ben de buradayım demek isteyen tavus kuşunu da seviyorum. Evet sesi oldukça bet ama alıştım galiba.

Çiçek açan sardunyalarımı, yavaş yavaş yapraklanan ve bir süre sonra bahçemi cennete çevirecek olan begonvillerimi de çok seviyorum.

Anladım ki ben bir çok şeyi çok seviyorum hala.Bu sevgi listemde imsana rastlamadığınıza şaşmayın sakın. Az da olsa sevdiğim dostlarım var hala.Sevdiğim dostlarım, olmazsa olmaz, sıkıntılı günlerimin aydınlatıcı canlarım var hala.

Demek ki sevgi ölmemiş. Hem düşündüm de ben sevgiyi de seviyorum.