Ben şimdi 50 mi oldum?

Ama ben daha bir şey yapamadım ki, ama ben daha rüyalarımı yaşamadım ki. Hayallerim vardı. Gücümde…. Korkusuzdum. Akıllıydım. Sabırlıydım… Ne oldu..?? Çalışkandım da üstelik………. Ha anladım.. Ben bencil olamadım…. Sakın, yaşlandın bir halt olamadın, suçlu arıyorsun, demeyin. Hayır asla… Suç var, yok Suçlu var, yok Herşey bende, bizde . Pişman mıyım? Hem evet, hem hayır. Yeniden gelsem ( bir iki şey hariç) hepsini yeniden ve aynı şekilde yaparmıydım.? Evet… Neleri mi? Eşe bağlılığı. Cocuklara bağlılığı. Sevmeyi yürekten ve gerçekten. Sorumluluğunu yitirmemeyi. dayanıklılığı, sabrı, özgüveni, inançlı kocaman yüreğe sahip çıkmayı. Dürüst olmayı, net olmayı, sözünde durmayı. Her tökezleyip düştüğünde hiçbirşey olmamış gibi yeniden kalkmayı. Toplumla uyumlu ancak kendi doğrularına inanmayı hep öğrenmeyi ve öğretmeyi. Prensiplerinden ödün vermemeyi. Eğilmemeyi ama alçak gönüllü olmayı. Yaradanı ve yarattıklarını sevmeyi…. VE SEVMEYİ AŞKI.. Eee yanlış nerede.???? Şu fani dünyada varlığından haberdar olduğum ve yapamadığım yalnızca bencil olmak kalıyordu geriye… Evet olmalı bencil ama kendini ve dokunduğun herşeyi tüm yaşamını mahvetmeden yoketmeden, bir daha dirilemeyecek sekilde öldürmeden.. Hadi bencil ol olabilirsen. İşte marifet bunda, burada.. Zor bir yol ve yalnız kalır çoğu kişi. Bazıları da şanslıdır. Ne mutlu onlara ki aileleri daha da önemlisi hayat arkadaşları destektir. Garip bir sahnedir hayat. Büyülü bir oyundur. Bilene. Tam gerçeği buldum ya da doğrular bunlar dediğiniz anda bakıyorsunuz daha başka doğrularda var. Doğru zannettiğin yanlışlarda. Birde bakmışsın ki bir hiçlik içindesin…….Gerçek hangisi… Bu sözlerim karamsarlığımı değil, ancak hayatımda tanrının bahşettiği aklı ve yeteneği kullanamamanın buruk kırgınlığını yansıtıyor. Şu fani dünyada kaderi bütünüyle değiştirme çabaları nafile. Yoldaşınız Cennetiniz ya da Cehenneminiz oluyor. Her ne kadar yüreğimdeki ızdırap ve yangınla gideceğimi bilsemde O’na inandım. Biat ettim.Yücelerin yücesinin vardır bir bildiği dedim. Buna teslimiyette diyebilirsiniz. Ama kabullenişim yürekten. Sebepsiz değil hiçbirşey. Katettiğim şu ömür denen yolda bir ışığım ve mutluluğum var ki, tanrımın bana hediyesi canımdan doğan 2 yaşam. 2 muhteşem ruh.. Yorulduk birlikte evvelimde. Mükafatım olacaklar inanıyorum ahirimde…. 28.01.2009 ÇARŞAMBA