- Kategori
- Deneme
Ben stand, yalın yaşam
Ben stand, ölçümü alıyorum...
Önce bu profili alıyoruz. Aldık. Bir güzel temizliyoruz. Temizledik. Ayaklar için...Ahşap, tahta, direk; ne bulursak...
Ben ölçüyü aldım.
Ben de boyumun ölçüsünü almaya devam ediyorum.
Ayaklardan başlıyoruz çalışmaya. Terleyeceğiz. Öyle terler terlemez ter silmek yok! Stand ayağa kalkmalı. O ayağa kalktı mı tamamdır. Sonra eklemeleri rahat rahat yaparız. O bize yol gösterir. En akılcı yol, yoldur, gitmesini bilenin ardından gitmektir.
Testere elimde. Bir ileri bir geri; gidip geliyor testere...
Testere kestikçe gülümsüyor stand; daha bir ben olmaya başladım, diyor. Bendeki değişim çok hoşuma gidiyor. Yaşamak bu mu? Bu kadar mı hayatın kendisi? Gerçi ben bir garip stand, ne anlarım sizin dünyanızdan?
Denize yakın götürüp bırakacaklarmış beni. Üstümde kendini güzel ifade eden objeler olacakmış.
Geceyi bekliyorum. Denizin ve yıldızın yalnızlığını. Kendi yalnızlığımla sarılacağım çoğul yalnızlıklara. Çoğalacağız. Öncesi ve şimdisi ve sonrası teferruat; bunu ne beni yapan biliyor, ne de beni kullanan. Ben geldim, stand, kolay kolay gitmem!
Usta, işi bilendi; çırak bileni bilmeye çalışan; ben stand, yalın yaşam.
1. Not: Kestiler, çaktılar, eklediler, ordan oraya taşıdılar beni; kullanılacağım bir zaman; bir zaman sonra bir kenara bırakılacağım; belki benim aslım orada ortaya çıkacak; stand stand stand, çık dışarıya oynayalım!...
2. Not:
Sevgiyle geldim dünyanıza,
tek tek, eklene eklene tamamlandım
ayağa kalktım;
niye neden niçin aranızdayım?
Doğru hizmet vermek için, dedi ordan biri;
çünkü sen bir standsın!
Ş.Y.