- Kategori
- Alışveriş - Moda
Ben ve Ailem
Serbest Şiir: Ben ve Ailem
Şiir Konusu: Benim özel dünyam ve çok sevgili ailem
Ben ve Ailem
Mart ayının ilk yarısındayız.
Çok sevgili ailemle beraber
Dört katlı evimizin
Dört dörtlük bakımlı çiçeklerle, bitkilerle ve ağaçlarla çevrili bahçesinde
bugün sabaha erken saatte birlikte uyandık.
Dört katlı evimizin
oturduğumuz üçüncü dairesinin
yaşadığımız ilçeye ve ötesindeki ovalara ve kırlara bakan
penceresinin pervazına
aynı anda iki elimle dokunduğumda
taş gibi soğuk olduğunu hissettim.
Şöyle bir elimle yokladım,
mermeri de yer yer beyaz buz tutmuştu.
Daha sonra iki kat altta bulunan gazete büromda
sabah kahvaltısını benim beraber beş aile üyesi birlikte yaptık.
Kahvaltıdan sonra kendimi işime verdim.
Nihayet bir saat sonra bir aralık işimden başımı alabildiğimde,
oturduğum çalışma masamdan ayağa zorlukla kalkmayı başardım.
Ve sanki içten gelen bir sorumluluk duygusuyla
başımın on santim üzerinde güneş sarısı boyalı duvarda tek başına asılı duran saate doğru bakışlarımı döndürdüm.
Şimdi zaman öğlen vakti olmuştu.
Dışarıda hava hala soğuk, sabahtan daha soğuktu.
Sık yağan yağmur taneleri
ilkin içeriden ve sonra bahçe kapısından dışarıya açılan evimin bütün dairelerinin kapılarını sertçe dövüyordu.
Bu arada devam yağmur çiseltisi topraktan çevreye yayılan enfes kokulara karışıyordu.
Böylece etrafı kuşatan derin sessizlik
zihnimi ışık saçıyor, kalbime muazzam bir mutluluk, ruhuma eşsiz bir huzur veriyordu.
Ve bu mucize kabilinden güzel durum
bana daha önce tanıdığım, bildiğim, gördüğüm her şeyden daha iyi geliyordu.
Kendi dünyama içime gömüldüm.
Beni hiçbir şey tutamaz ve durduramazdı artık.
Yani evet, evet, evet
sonsuzluğa kapılıyordum.
Uzaydaki, dağlardaki, okyanuslardaki sonsuzluğa doğru uçuyordum.
Ben, şimdi canımcığım,
doğanın içinde ve evrenin bütününde yaşamayı en güzel keyif sayıyordum.