Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

16 Mayıs '08

 
Kategori
Blog
 

Ben ve o geliyoruz

Ben ve o geliyoruz
 

Huzurun en güzel rengini yaşıyorum. İnsanoğlunun yaşamak için, neden kendini bu kadar çok zorladığını hiç anlayamazdım. Yazılarımda da hep değindiğim konu buydu. Huzur, mutluluk, sevgi, dinginlik, doğa benim için yaşamımda hep çok önemli olmuştur. Blog sayfalarına sığındığım zaman özenle bu konuları irdeliyordum. Tamam hepimizin veya bir çoğumuzun işi, evi, sevgilisi, kocası, çocukları, arkadaşları, aileleri vardı. Tatil yazılarımız yarışıyordu bu sayfalarda yaz günlerinde. Aman ne çok eğlenmiş, ne çok denize girmiş, ne güzel gün batımları izlemiştik dostlalar beraber.

Gündemi takip ediyorduk sürekli. Dolar çıkmış, başbakan bunu demiş, cumhuriyet mitingleri olmuş, şehitlerimizin ağıtlarını yakmıştık beraber. Bazen de blog da gereksiz tartışmalar yaşanmıştı. Tanımadan, bilmeden, görmeden, koklamadan, dokunmadan yazılarımızı çarpıştırmıştık acımadan. Şimdi neler yaşanıyor blogda bilmiyorum. Kaç kişi olduk, neler yazılıyor, neler yapıyorsunuz?

Bunca hengamenin, bunca koşturmanın içinde hepimizin satır aralarından sızan, saklı gizli kendini göstermeye çalışan, her yakaladığımda içimi burkan bir şey vardı. Kimimizin açık açık aradığı, kimimizin çaktırmadan peşinden koştuğu, aslında gönlümüzün, ruhumuzun gizli ilacı mutluluk...

Neydi bu mutluluk? Nerelerde saklıydı ? O kadar didinmemize rağmen bir türlü bulamadığımız, kollarımızı açıp sonsuza kadar sarılamadığımız mutluluk ? Sahtesi değil...Gerçek mutluluk.

Ben buldum arkadaşlar. Sonun da gerçek mutluluğu buldum. Pırıl pırıl, masmavi, gözlerimi kamaştıran bembeyaz bulut öbeklerinin olduğu bir gökyüzünde buldum. Akşamları gün batımıyla, kızıllaşmış ovalardan dönen sürülerin çan seslerinde buldum. Papatya tarlasına dönen ve her zaman anlattığım, tarlaların nazlı kızı gelinciklerde buldum. Hafifçe esip beni ürperten, taze çim kokularını getiren rüzgar da buldum. Pespembe açmış, aşısız, genetiğiyle oynanmamış, gerçekten mis gibi gül kokan , küçük gül fidanın da buldum. Her gün koşarak yanına gidip, hiç çekinmeden bana dallarını eğen ve hiç utanmadan ceplerimi ağzına kadar doldurduğum erik ağacında buldum. Altında otururken saçlarıma döktüğü beyaz, minik çiçekleriyle akasya ağacında buldum....

Ben mutluluğu buldum ve bu sefer onu bırakmaya hiç niyetim yok. Size anlatacağım o kadar çok şey var ki.... Artık size mutluluğun öyküsünü anlatacağım. Gerçek mutluluğun...

 
Toplam blog
: 265
: 642
Kayıt tarihi
: 15.01.07
 
 

1974 İstanbul doğumluyum. Yüksekokul mezunuyum. Bursa'da yaşıyorum. Her zaman yazıp defterler, aj..