Ben yalnız kayayım

sen hırçın bir dalga
suların ruhuma
martılar kanıma
rüzgarlar tenime dokundukça
ne yerim değişir bir karış
nede sana olan mesafem kısalır
ben hep aynı uzaklıkta
ben aynı yıpranışla
bir parçamı kopartırım
suların çarptıkça
sen hırçın bir dalga
gelişlerine hazırlarım kendimi
şiddetini anlarım
öfkeni
kızgınlığını anlarım
hiç germem kendimi
beklerim
ben yanlız bir kayayım
ne gidebilirim
bırakıp seni
ne de suların terkeder beni