Ben yokluğum

Benim hiç uçurtmam olmadı, bisikletimde. Arkadaşlarımın rengarenk boya kalemleri vardı çeşit çeşit. Benimse komşumuzun verdiği minik boyalarım. Hiç yeni ayakkabım olmadı abimin ayakkabıları tamir ettirdi babam. O büyüdü, küçülenleri ben giydim. Arkadaşlarım rengarenk uçurtmalar uçurdu benimde tek uçurtmam gazete kağıdından yaptığım uzun kuyruk taktığım uçsun diyerek dua edip uçmayan uçurtmam.....
Arkadaşım karne hediyesi babasından bisiklet istedi sarı lacivet bisikleti var şimdi, hemde Fenerbahçeli. Benim karneminde hepsi beş ama babam bana alamadı bisikleti. Olsun arkadaşım arada benide bindiriyor bisikletine.
Uçuyorum onun üzerinde kanatlanıyorum sanki. Büyük adam olunca bende bisiklet alacağım kendime. Uçurtmalar yapacağım rengarenk kağıtlardan. En uzağa benimki uçacak.
Arkadaşım tavşan aldırdı minicik çok güzel ama benim yok olsun büyüyünce oda olur. bu gün hava o kadar sıcakki arkadaşlarım dondurma aldılar çukulatalı hemde. Anne para dedim ama annem yok dedi. Onlar yedi ben onlara bakarken teyze bana para verdi bende aldım. Benimde dondurmam vardı artık.
Sabahları elllerinde sepet ve tepsilerin üzerinde çıtır çıtır simitlerden satıyorlar çocuklar. Bağırıyorlar,
- Taze taze simitler yeni çıktı fırından diye hiç kıyamam onlara yaşıtları evlerinde mışıl mışıl uyurken hayatın gerçeğiyle erken yaşta tanışmış çocuklar. Kimbilir belki okul masrafları çıkartmak için simit satıyorlar. Arada derdim keşke çocuk kalsaydım diye, ama bunlarda çocuk bizim çocuklarımız hemde..Lütfen sahip çıkalım...