Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

10 Haziran '08

 
Kategori
İlişkiler
 

Ben yoksam yokluğum var

Ben yoksam yokluğum var
 

www.deviantart.com


"Kaybederse anlayacak değerini" dedi. Kaybetmek, değer, beni...Anlamasınlar kaybetmek varsa işin ucunda, oraya kadar getirmişlerse insanı anlamasınlar arkadaşım. Bunca şeyi yaparken onlar için, bu kadar severken, değer verirken, üzerine titrerken onlar kaybedince mi anlayacak tüm bunları? Yazık hem de çok yazık. İstemez anlamasınlar.

Demek bu kadar zor yanındaki insana sana değer veriyorum demek. Değer vermek ne kadar basit bir kavramdır aslında biz gibiler için. Bir insanla başlar herşey önemli olan insan sıfatını taşımasıdır, hiç bir şey olmasada sırf insan olarak gelmesi yeterlidir değer görmesi için. Ama insan hep esirger vermesi gereken ve aslında verilmesi en basit olan duygularını. Kötü olanı görmek daha kolaydır ya da alışılagelmiş laflar vardır insana değer verilmemesini tembih eden. "Fazla değer verdiğini görmesin sonra şımarır", denir hep. Biride çıkıp demez ki değer verdiğimi bilmeyecekse ne değeri var ki?

"Kaybettikten sonra anladım değerini" dedi, telefon ahizesinin öbür tarafındaki tanıdık ses. "Yıllar geçti üzerinden kimse bana senin kadar değer vermedi". Ne oldu? Ne kazandırdı bunu söylemek? Koca bir hiç! "Artık bir önemi yok" dedim. Sert olmayan dostane bir tavırla ama seneler sonra bile bunu anlamış olman senin için bir şans. Diğerleri benim gibi değersizlik içerisinde yaşayıp seneler sonra değerli olduklarını öğrenmeyecekler hiç değilse. Senin onlara verdiğin değerle beslenebilecekler, yaşayacaklar bu duyguyu. Benim için geç gelen, uzun zamandır duymak istenen bir cümle ama senin için bir başlangıç.

"Değer alınmaz verilir" dedim. Güven de alınmaz. Bunlar bir ilişkide olmazsa olmaz iki kavram. Siz ne yaparsanız yapın sizden bağımsız karşınızdakine endeksli. Bir insana güvenebilmeniz için onun sizin güveninizi kazanması gerekli yada bir insana değer vermeniz için değer vermeyi bilmeniz. Kendi değerini bile bilmeye insanlardan başkalarının değerini bilmelerini beklemek komik olur değil mi?

Bir insanı kazanmak çok zordur derim hep ama kaybetmek bir çırpıda. İnsan kendine dönük bir varlıktır en nihayetinde. Egoları vardır tatmin edilmek isteyen. Siz bütün bunlardan habersiz bir insanın yanınızda kalmasını istiyorsanız bunun bir sonu olmadığını bilmelisiniz. Ne karşınızdakinin değerine güvenin ne de sevgisine derim ben. Bir gün gelir hepsi elinizden alınır sizde arkasından bakakalırsınız gidenlerin.

Çok güzel bir şiiri vardır büyük ustalardan 'Behçet Necatigil'in"

Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen, tutuk, saygılı
Bütün yakınlarınız sizi yanlış tanıdı.
Bitmeyen işler yüzünden
Siz böyle olsun istemezdiniz
Bir bakış bile yeterken anlatmaya herşeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı
Siz geniş zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yılların telaşlarda bu kadar çabuk
Geçeceği aklınıza gelmezdi
Gizli bahçenizde açan çiçekler vardı,
Gecelerde ve yalnız.
Vermeye az buldunuz
Yahut vakit olmadı.

Usta sonsuz saygıyla anıyorum seni. Ne güzel satırlar bunlar, bizim bir türlü anlatamadığımız bazen anlamak istemediğimiz ne varsa dökülmüş dizelere.

Ertelediğimiz, göstermediğimiz, vermediğimiz değerler var bizim. Nasıl olsa biliyor diye esirgediğimiz sevgi sözcükleri. "Seni Seviyorum" bile demenin çok görüldüğü bir neslin çocuklarıyız biz. O nedenle sevgisiz, klişeleşmiş tek gecelik, günü birlik, zaman geçirmelik aşklara takılmış bedenlerimiz. Sıkılgan, özgürlüklerini yalnızlıklarında arayan insanlarız biz. Birileri bizi sevince rahatımız kaçıyor huzursuz oluyoruz. Elimiz ayağımıza dolaşıyor.

Beni bu kadar sevme ben alışık değilim" dedi, değerimi kaybedince anlamasını istemediğim bir insan bana. Şaşırdım önceleri şimdi ise anlıyorum Onu. Korkularını, endişelerini görebiliyorum. Sizde anlayın karşınızdakinin size verecek bir şeyi yok ise eğer zordur vermek gerisi sadece bir kandırmacadan ibaret...

Şimdi anlamsız geliyor bana yaşananlar. Hiçbir alış verişin bulunmadığı bir ilişkide tek başına değer vermeği becerebildiyse bu kalp elbette bitenin arkasından dönüp rahatlıkla gidebilecektir. Bir gün olsun vermeyi ertelemediği sevgisini ve değerinide alıp yanına üstelik. Kalan ise yıllar sonra bir yerde değerini anladım diyeceksede, demesin, duymak hiç bir şeyi değiştirmez bilirim.

Çok vaktim olduğunu düşünmeden yaşadım ben seninle ya duru verirse kalbim ya bir daha göremezsem Onu korkusuyla yaşadım. Yanında kalacağım günlerin vadesini bilmeden o günü yaşadım seninle belki olmayacak dedim hep yarın. Söylemek, yaşamak, yapmak istediğim ne varsa yaptım ben sevgilere dair. Keşke şunuda yapsaydım diyeceğim bir şey yok. O nedenle bu kadar huzurlu ve rahat içim.

Sevgileri yarınlara ertelemeyin, yarın gelmeye bilir yahut siz yarında olmayabilirsiniz...

Şimdi yokluğum kaldı sana ne kadar incitmek istersen incit ne kadar değer vermek istersen ver. Anlamaz, dinlemez, cevap veremez...Tıpkı her zaman dilediğin gibi. Sevgi ve değerinide alıp gitti yokluğum senden geriye kalanlarla sen idare edeceksin ne yazık ki. Bırakıp gitmek zordu ya hani inan şimdi kardan sonra gelen bahar gibi hayat benim için... Seneler sonra gelen sesler sadece bir anı olacak önemli olan kulağımın dibinde bana fısıldayan seslerdir ben bunu biliyorum çünkü kendim için değerliyim kimse için olmasamda bu benim için yeterli.







 
Toplam blog
: 61
: 1378
Kayıt tarihi
: 13.07.07
 
 

Sadece yazmayı seviyorum hepsi bu. ..