Ben

Ben!

Gözünün öteleyemediği görüntülerle,

Esrarlı münakaşa karnavalında.

Ben!

Çaresizliği yufka ekmek arasına aldı,

Kırılganlığı yumurta kabuğu kıvamında.

Ben!

Çat kapıda, çat satır arasında,

Avuçlarıyla içiyor "özsuyunu" doya doya.

Ben!

Bilemezdi tellere takılan düşlerinin,

Mayınlarla döşenmiş bir "zincirli kuyu" olduğunu.

Ben!

İstemezdi belki sabıka sancağı dünyada,

Bir huylusunu, bin huysuzunu.

Ben!

Göster bakalım son kozunu!

"Hileci zar tuttu"

"Hileci bilgeyi zor tuttu"

Bilir kişi ya kendisi!

Maden bastıran sevicisi!

Karınca yuvasında, kırıntı avcısı.

Ben!

Dar ağacının yosun kokusu,

Zannedilenin aynısı belki...

Ben!

Tenler kılıfı, ayak takımı...

Hayata bir numara büyük gelen,

"Terlikler sınıfı"

Ben!

Bilir kişi.

Ben!

Şeytanın bel kemiği.

Ben!

Ben!

Ben!

Rastgele söylenmemiş işte,

İnsan- hayvan benzerliği!