Bencil aşklar...

Aşk, karşılıklı iki insanın birbirni görmesi, beğenmesi, arzulaması ve heyecan duymasının tanımlanmış adıdır...

Kadın ya da erkek her zaman bir paylaşımı yaşamak ister ve bunu çeşitli biçimlerde yaşar, aşk sadece bunlardan biridir...

Kişisel egoların baskın olduğu durumlarda karşılıklı birbirinden hoşlanan iki kişi eğer kendinden fedakarlık yapmaz ve sadece kendi arzu ve isteği doğrultusunda bir paylaşımı düşlerse; ortaya çıkan ilişki acaba aşk mıdır? yoksa bencillik midir?

Sahiplenme güdüsü her canlının içinde vardır. Kiminde ortaya pek çıkmasada her canlı bir sahiplenme güdüsüne sahiptir. Aşkta bu nasıl olmalı tek yanlı bir sahiplenme mi? yoksa karşılıklı paylaşımlı bir sahiplenmemi olmalı?

Yaşanan gerçeklikte ise durum acaba gerçekten böyle mi oluyor? Bence olmuyor neden derseniz, bir defa aşka, dikkat edilirse bir süre biçilir ve başlar biter denir. Uzun soluklu olmaz hiçbir zaman .....

Bencil bir sahiplenme aşkın ömrü ile ilglli sözleri doğrulamaktadır. Halbuki her aşk bir emek ister, uğraş ister, sabır ister, ki bunların hiç birisi bencil bir aşıkta olmaz....

Düşünün taraflar arasında başlayan heyecan, beğeni ve kısmen de sevgi ki;bu zamanla oluşan kalıcı bir duygudur, kendi özel durumları ve duygularını ölçmeden hemen bir aşka dönüşüyor. Zaman içine yaşanacaklar ve yaşananlarla ortaya çıkan ilişki, aradaki aşkın taraflardan biri açısından bencilce devam ettirilmeye çalışılıyor oduğu olgusunu ortaya koyuyor bu, en çok görünen ve yaşanan bir olgu, evli kadın, bekar erkek veya evli bir erkek bekar bir kadın aşkı buna tipik bir örnektir.

Burda sosyal statüsü olan taraf hem düzenini bozmamak adına hemde yaşadığı ve adını aşk diye adlandırdığı ilişkiyi devam ettirme durumunda bencilce bir davranış içine girer ve alışkanlık olur sadece...

Aslında bu durum sosyal statüsü aynı olan kişiler arasında bile gerçekleşir....

Bence bunun nedeni aşkın sevgiye dönüşememesidir. O yüzden bencil bir yapıya sahip olan kişilerde aşk hiç bir zaman sevgiye dönüşmez....

Bencil olmayan bir aşk tarafların kendi bencilliğinden feragat etmesi ile mümkün ve sevgiye dönüşebilen bir aşk olur....

ve sonuç sizce de aşk şairin dediği gibi iki kişilik mi acaba?