Bencil kalbim

Ne aklımdan ne de kalbimden çıkartabiliyorum seni. Gerçekleşmeyeceğini bilsem de yapamıyorum işte. Olmuyor. Bir saniye bile olsa yetiyor seni görmek ; aklıma, beynime kazıyıp o anı ; düşlerimde yaşatmak, umutlarıma yenisini ekleyebilmek için. Kalbimin atışları, seni gördüğümde dünyaları unutturup sadece seni görmemi sağlayabilmen yetiyor sana bir kez daha vurulmam için. Unutmam gerektiğini bilsem de kalbim engel oluyor her seferinde "ben ona gerçekten aşığım!" dercesine. Beynim kalbimin bu kararlı davranışları karşısında ona söz geçiremeyeceğini anladığı için kötü yönleri ortaya çıkarmaya çalışıyor ;fakat herşey nafile...Kalbim öyle bir vurulmuş ki sana ; bir saniye olsun sensiz yapamıyor, yerinde duramıyor. Sensizken zapt etmek çok zor oluyor onu. Bir an olsun sensiz durmak istemediğinden yerinden fırlayıp gidecekmiş gibi hissediyorum onu. Böyle anlarda ne yapacağımı şaşırıyorum. Oraya buraya savuruyor kendini sen yoksun diye benden intikam almak için. Beynimse bu durumlarda herhalde ortalıkta dolanmanın iyi olmayacağını düşünerek bir köşeye sinip çekiliyor. Bense kalbimle yalnız kalıyorum ve başlıyorum onunla konuşmaya. Ona senin gelemeyeceğini benimse senin yanında olamayacağımı anlatmaya çalışıyorum .O ise bunları anlamak istemiyor her seferinde. Daima gerçek aşkın bir gün kazanacağından bahsediyor ;fakat hatırlamıyor ki geçmişte kendisi için çarpan yürekleri hem de gerçekten sevenlerini bir kalemde silip atabildiğini. Buna rağmen öyle bir inançla bağlanmış ki aşkına belki de hiç gerçekleşmeyecek bir şeye saplandığını anlayamıyor. Beynimse suskunluğunu sürdürmeye, akıl vermemeye devam ediyor. Biliyor ki kalbin hoşuna gitmeyen birkaç söz söylediği anda kalp onu direk susturacaktır. Kalbim bencilce davrandığı için beynin tavsiyelerini duyamayacak ve sonunda senin başka biriyle beraber olduğunu duyduğu anda anlayacaktır belki de bütün gerçekleri. O zaman kavrayabilecektir belki de bütün çıplaklığıyla beynin anlatmak istediklerini. Senin için çarptığı zaman gibi sen gittikten sonra da zor olacak kalbimi avutabilmem. Artık seni gördüğünde kalbimin çırpınışları, heyecanları yerini gözyaşlarına bırakacak. Seni her gördüğünde o büyük aşkını hatırlayacak ve ağlamaya devam edecektir çaresizce. Beynin öğütlerini dinlemediği için kızacak kendine ve kendini sürekli suçladığı için daha çaresiz hissedecek kendini.