Bende gizli olduğunu sezenler olmuş

160 dakikadan ibaret olan bir sınavın hayatımızı bu kadar değiştirebileceğini düşünmemiştim.. Sınav bitti heyecanla sonuçları bekliyoruz. Bu açıklanma süresi zarfı içinde de birlikte vakit geçiriyor bir dakikamız ayrı geçmiyordu. Puan sonucu açıklandı harıl harıl tercih listesi oluşturduk birlikte.

1 ay sonra sonuçlar açıklandı. Bir yandan kazanması için dua ediyor bir yandan da hep yanımda olsun aynı fakültelere gidelim istiyordum. Sonuç ekranına birlikte baktığımızda "Aydın " olduğunu gördük. Sevinsem mi üzülsem mi bilemedim o an. Tabiki onun yanında sevindim birbirimize sarıldık sonunda kazanmıştı emeğinin karşılığını almıştı.

Kayıt zamanı geldi gitti kaydını yaptırdı sonra o Eylül ayı gelmesin istedim. Ama malesef o da geldi ve gitti. Giderken o sıkı sıkı sarılmalar hep ararım konuşuruz gelip giderim demeler havada kaldı sanki.. Önce evet dediği gibi çok haberleşiyor her dakika konuşurduk. Bir süre sonra konuşma bitti yerini mesaja bıraktı. O da bitti en sonunda ve fark ettim ki bu biten herşeyle birlikte bizde bittik. 

Yaşanan koskoca 3,5 yıllık bir sürecin 160 dakika gibi bir zaman zarfında bitmesi de insanı daha fazla etkiliyor tabi. Ramazan Bayramında İstanbul'a geldi. Görüşelim dedi. Ben bu görüşmenin ne için olduğunu o kadar iyi biliyordum ki gitmeye korktum. Kadıköy'e çağırdı beni. Gitmedim. Gidersem eğer bana bitti diyecekti ve ben bunu kaldıramayacaktım..

Şimdi diyorum ki keşke o gün gitseydim de son kez onu görebilme şansım olsaydı. En son Eylül ayında görmüştüm. Bir daha da görmek nasip olmadı. Belki karşılaşırız dedim, karşılaşmadık. Defalarca gittiği yerlere gittim, görmedim.. Aradan 1 yıl geçti. Duydum ki birlikte olduğu birisi varmış. Söylediğim tek şey "Mutlu olsun o bana yeter" oldu.

Gün geldi benim de sınav maratonum başladı.. Üniversiteye gitmek tek hedefim tabiki. Bakalım bunların sonucunda kaybeden veya kazanan kim olacak?