Benden Söylemesi Düşme

Benden Söylemesi Düşme!                                                                                                              Sessizce uzaklaşırlar yanından, birer birer...  Sakın düşme, güçlü kal! Yoksa birden yalnızlaşırsın. Özellikle kötülükten beslenenler çok severler zor durumda olanları... Senden kaçmak için kaldırım değiştirenleri bile görürsün. Yalnızlaşırsın. Senin daha da aşağılara inmenden, acı çekmenden gizli gizli keyif alanlar bile çıkar. Sadece kendine güven, yarınları düşün, kimseye ihtiyacın olmasın.

Yıllardır görüşmüyorduk. Beni aradığında, sesi çok hüzünlüydü. İstediği yardım çok önemli bir şey değildi. Ama kırgındı, üzgün ve yıkılmıştı. Zamanında etrafında pervane olanlar, eğilip bükülenler toz olmuşlardı. "Sakın düşme, en yakınlarım bile en uzak oldu. Gücünü kaybettiğinde yalnızlaşırmış insan. Keşke erken öğrenseydim bu gerçeği... Şimdi aynaya baktığımda, yalnız, çaresiz ve kimsesiz bir adam görüyorum." dedi.

Teselli etmeye çalıştım. Ama kırılmıştı bir kez. İyi insanlar kolay kırılırlar, kırıldıklarında ise hayata zor tutunurlar.  

Düşmenin tek yararı vardır, insanı bilgeleştirir. Hayatın anlamını öğretir. Ama sen yine de düşme!

Cengiz Hortoğlu