- Kategori
- Deneme
Beni Anlıyorum
Gözlerim, sizden peydahlanmış gözyaşıyla bakıyor dünyaya.
Beni, tek siz ağlarken görmediniz.
Neye inandığımı bilmiyorum. Neden inandığımı...
Cümlelerimi eşeleyenler doymayacak biliyorum,
haciz üstüne haciz koyacaklar satırlarıma.
Görüyorsunuz.
Yerim belli olmadığı için simetrik duramıyorum.
Bakıyorsunuz.
Bahar sendromu değil bu, hayallerin coşkulu sakatlanışı belki..
Gözlerim ve kalbim barışını ilan etmişken, istek şarkılarımı duyamıyorum radyolarda.
Dinlesem ne olacak? En uzunu sadece beş dakika...
Fatihası yok içimdeki duanın.
Sağ omuzla, sol omuzun çarpışması.
Sevabınız günahım oldu.
Yendiniz.
Bu yenilgi şimdi bana rağbet görmeyen tüm cümlelerimi sildirir mi?
Sildim.
Yazmam için direnen öyle cümlelerim vardı ki, yazamadım.
Kuşlar bile pislemezken bahara küstürülmüş dallarıma, hangi ağacım şimdi ben acaba?
Susumu duyan yok zaten.
Sağırsınız.
Görünmezi görebildiğim için mi bu haldeyim?
Bir şehri, bir ağacı sevmem de ilgilendirmesin sizi.
Göğsümüze koyduklarımıza, aynı olsa da mekanı, ağlayış yollarımız hep farklı
Ağır cezası var bazı illegal cümlelerin. Oysa daha yeni oturmuştum ben.
Şimdi bu ıssızlığa bağdaş kurmanın ne anlamı var?
Anlamıyorum.
Kafa şişirmek değil, okşamaktı amacım.
Kabahatim (!) özrümden büyük.
Kime ne!
Payıma düşen ne şimdi?
Dinlemekse eğer; kısa cümleleri, uzun uzun dinleyebilirim ben.
Kelime canbazı değilim. Mevsimler değişik.
Sadece masa başı hikayeler yazarken, sol omuzumun alçıya alınmasına içerledim yolun başında.
Şimdi; sesimi fazla duyasım var.
Anlatırım belki bir gün. Dinlersem.
Yoğunluk var. Bilmiyorum gerçekten
Ama,
Beni anlayabildiğimi düşünüyorum.
Anla(ya)madım.
Begüm T.
- Toplam blog
- : 25
- : 143
- Kayıt tarihi
- : 07.03.19
Sosyolog, Aile, İlişki, Evlilik Danışmanı, Oyun Terapisti ve Eğitmen ..