Beni Bırakma Lala

Dün gece bir adam gördüm ben sahnede, çocuklar gibi şen.. Öyle bir adamdı ki o, yaşının kırk beş olduğunu söylerken bile sahnede yedisinde gösteren.. Gülüşünde yaramaz bir çocuğun masumluğu, bakışlarında afacanlığı olan.. Mikrofonu eline alıp şarkılarını söylerken hem kendini hem bizi kendinden geçiren.. Şarkıların sözlerindeki o derinliğiyle beni 2008'e götüren..

İçimde bağdaşan mekan ismiyle Hayal kahvesi sahnesinde o kadar içten bir adam.. Yüreğe dokunan adam derim ben ona.. Yüreğime kök salan, acıtan adama eş değer.. Duruşu ile sahnede bazen çişi gelmiş bir çocuk gibi tepinen, ve müziğin ritmine kapılıp oynayışı bana düşlerimdeki adamı hatırlatan.. Bir adam vardı diyorum sahnede o ben FD'yim dese de bende KÖ izleri yaratan..

Baktım o adama uzun uzun, iç çektim, şarkılarına eşlik ettim, hani diyordu ya şarkısında "Gel bak bir elimde gök yüzü var hala, ötekinde kayıp giden yıldızlar lala, korkularda benim umutlarda, BENİ BIRAKMA" yine senle söyledim ben şarkımızı, o küçük çocuk neşesiyle.. Hani bir türlü müziğin ritmini tutturamayıp, içinden geldiği gibi hareket edip, yerinde duramayan, hep baba özlemiyle yanıp tutuşan şu küçük oğlan çocuğu işte..

Uzunca bir zaman sonra, sol yanımı unutmuşken tamda, yine o acı belirdi yüreğimde, taa derinde, gözlerim dolu dolu, yüreğimdeki sen ile eşlik ettim tüm sözlere..

Dün gece bir adam gördüm ben Düşümde "Seni seviyorum lala" diye mesaj atan..

Hala düşümdeki o adamın inancı ve sol yanımın sonsuzluğuyla şarkıda verdiğin sözü tutacağını umuyorum..

Ben eskiden bağırarak söylediğim şarkının sözlerini, şimdi kısık sesle, içimden avazım çıktığı kadar bağırarak söylüyorum;  "Geleceksin belki çok seveceksin, Zamanı gelince Gideceksin, Bir keşkeye daha yer yok kalbimde, Birlikte Ölecek miyiz?" 

Ve sen yüreğinden sesleniyorsun bana, çok uzak diyarlardan "Birlikte ölmeyeceğiz biz, birlikte yaşayacaz, sonsuz Deniz'imiz, umudumuzla.."