Beni eleştirmeyin, valla kırılırım!

Hiç bir arkadaşımızı eleştirecek yada tavsiyeler de bulunacak donanım seviyesine sahip değilim.
Ancak yazılarımı, arasında gül yaprağı kurutulan bir şiir defterine yazmadığımı da biliyorum,yani özel değiller.
Yani görücüye çıkmak sanıldığı kadar kolay değil!
MB yazarlarının ilk amacı düşüncelerini paylaşmaktır,bu nedenle yazılarına yapılan yorumlar çok önemlidir. “Sayfa benim istediğimi yaparım” derseniz.
Okunma sayısının ilk okuyan sizsiniz ibaresinden öteye geçmemesi gerekir!
Hatta bu durum da son okuyan kişi de siz olmalısınız!

Neden mi?

Çünkü, beni okuyanlar beni ilgilendirmez diyemezsiniz.

Yani gerektiğinde takım elbise,gerektiğinde de kot ve tişört giymek tercihlerimiz de olduğu gibi!

Ancak sizi eleştiren kişilerin bilgi seviyesi,sizinde onu eleştirebileceğiniz düzeyde ise ne ala!

Bi dakkaaa diyebiliriz o zaman..

Aksi halde yapılan haklı uyarıları mütevazi bir üslupla kabullenmeniz gerekir!

Hep ben, ben, ben, bana dokunma,valla kırılırım dememeliyiz!

Bu daha geniş anlamıyla bir hayat felsefesidir.

Yazılarımıza eleştirel yorumlar yapılmasından şikayetçiyiz,ama neler yapmak gerektiğini bilmiyoruz maalesef.

Gözden kaçan en önemli nokta budur.

Eğer bir blog yazınız da, samimi düşüncelerinizi yazarsanız bunun mutlaka olumlu etkiler yaratacağı kesindir.

İnsanlar blog konularına başkalarının da düşüncelerini öğrenmek için tıklarlar.

Okuyarak yada yorum yaparak yaratıcı düşünme yeteneklerimizi geliştirmek için.

Düşüncelerinizi yazıdaki düşüncelerle birleştirir yeni düşünceler üretirsiniz.

Kimi arkadaşlarımız yazının içeriğiyle ilgilenir kimiside yazım kuralları hataları ile!

Bizlerin farkına varamadığımız,tespitlerini açıklama gereği duyarlar!

Nezaket kuralları içerisinde gelen her eleştiriye açık olmalı,ve bunu bir kazanım olarak görmeliyiz!

Yaptığımız ve aldığımız yorumlar bizler de yeni ufuklar açar ve bunlar bloğumuzda kullanabileceğimiz verimli makale ve yazılara dönüşür.

Ben imla hataları konularında ortalarda bir yerlerdeyim sanıyorum.

Ama hala da eleştiriliyorum.

Mustafa Mumcu abi,noktalama işaretleri konusun da yine eleştirmişti beni, son yorumunda!

Hemen arkasından Ümit Culduz bey,her yazısı için sekiz saat uğraştığını ve seksen sekiz defa kontrolden geçirdiğini anlatmıştı!

Onların haksız olduklarını söyleyemeyizki!

Ben söyleyebileceğim bilgi düzeyine ulaşabilmeyi çok isterdim:-)))

Ama çaresi yok,dört dörtlük olamıyorum, o halde hoşgörü sınırlarımızı zorlayalım biraz!!!