Beni ne Rotaryenler, ne Lionslar istedi de gitmedim

Bodrum merkezdeki beş yıldızlı otellerden birinde konaklamaktayız. Tipik bir Bodrum öğleden sonrasında, biz havuz keyfi yaparken; otel personelinin hummalı çalışması gözümüzden kaçmıyor. Ve kısa bir süre sonra anlıyoruz ki akşama; Bodrum Rotary Kulübü’nün, havuz kenarındaki bahçede yemekli toplantısı var.

İki otel görevlisi, Rotaryenlerin ambleminin çakılı olduğu konuşma kürsüsünü güçlükle bahçeye taşırken yakınımdaki şezlonglarda güneşlenmekte olan iki çiftin konuşmalarına kulak misafiri oluyorum.

Her iki çift de 25-30 yaşlarında. Kızlar tornadan çıkmışçasına birbirine benziyor. Harika Türkçe konuşan iki Rus bayan diyeceğim ama galiba gerçekten Türkler. Bunu havuza girmeden önce duş almamış olmalarından anlıyorum.

Erkekler ise kara yağız. Magandayım ama para bende cinsinden ikisi de. Birisinde turuncu, diğerinde kırmızı ve dizlerinin altına dek uzanan şort-mayoları var. Pahalı sigaralarını, birbiri ardına yakıp söndürüyor ve buldukları her fırsatta; ucuz maço numaraları ile kızlara karizma yapmaya çalışıyorlar.

Ve ellerindeki süslü uzun bardaklarından alkolsüz meyve kokteyllerini içerlerken yaptıkları o muhteşem konuşmalar kayıtlarıma geçmeye başlıyor bile:

Aptal sarışın tipine bürünmek için elinden ne geliyorsa yapmış olan kızlardan biri soruyor: “<ı>O kürsüdeki çark gibi şey ne amblemi acaba, şeker?”

İki dakika önce havuz barındaki barmenle konuşurken gördüğüm ve o bilgiyi barmenden aldığına kalıbımı basabileceğim, maço magandalardan bir cevap veriyor, kasılabildiğince kasılarak: “<ı>Kızım, hiç görmedin mi? Rotaryenlerin amblemi o. Mason bunlar, mason yani.”

Kız daha önce bu konuyla ilgili bir şeyler duymuş, belli halinden ama daha fazla rezil olmamak adına ne bir şey söyleyebiliyor, ne de başka soru sorabiliyor.

Ama bizim maço magandalardan, hava basmak için aportta bekleyen diğeri bodoslamadan konuya dalıyor, hem de ne dalış: “<ı>Ulan bu Rotaryenler, İstanbul’da ne yalvardılar bana bi görseniz. İlla ki gel katıl bize, üye ol falan diye ama iplemedim. Ne işim var abicim benim bu dalgalarda ya.”

Bu derin mevzu kısa sürede yerini günlük hayatlarının değişmez parçaları olan daha önemli(!) konulara bırakıyor. Gözümün ucuyla, Rotary Kulübü’nün ısrarlı tekliflerini geri çeviren ve kendi ifadesiyle O’nları “iplemeyen” süper kahramanımıza kayıyor.

Ve hemcinsi olduğum için kendimden utanıyorum.