Beni Seviyorum

Ben iyiyim. Ben şefkatliyim. 

Ben bilmediklerimi biliyorum.

Ben öğreniyorum. 

Başarıyı biliyorum, başarısızlığı biliyorum…

Ben yeteneklerimin farkındayım. Yeteneksizliklerimin de. 

Ben beni affedebilirim. Ben seni de affedebilirim.

 

Beni sevmenin zamanı gelmişti artık. Bir başkasının beni sevmesini arzu ettiğim şekilde kendimi sevmeye başladığımdan bu yana, gördüğüm tüm sevgisiz yaklaşımlar umurumda olmamaya başladı. Biliyordum, kimse kimseyi sevmek zorunda değildi. Hele ben ‘’ya çok sevilen ya hiç sevilmeyen’’ biri olduğumdan dolayı, kimsenin sevgisi için eğilip bükülmedim. Beni sevsinler diye benden ödün vermedim. Beni ben olarak sevenlerle, onların arasından en önemli ve en kıymetlisi ‘’kendimle’’ yoluma devam ettim. Zorlayan süreçlerden geçtim.

İnsan kendi potansiyelini farkına varmalı, kendi gerçeğini yaşamalı. 

 

Hayatımızda hep seçimler yapmak zorunda kalıyoruz. Evet koşulları biz belirleyemiyoruz belki ama o koşullarda nasıl savaşacağımızı biz seçiyoruz. Kontrolümüzde olan tek şey bu sanırım. Kendimiz ve seçtiklerimiz.Kendi seçimlerim yüzünden başkalarını suçlamayı bıraktım. Öfkemi en çok kendime duydum. Yanlış seçimlerimin getirmiş olduğu kötü sonuçların sorumluluğundan kaçtığım dönemler oldu. Ama hayat bana, sorunlarımın sorumluluğunu almayı öğretti.

 

Kim olduğumu, ne olmadığımı, nasıl olacağımı, ne şekilde davrandığımı, sevgimi, saygımı, tüm farkındalıklarımı fark ettiğim zaman daha mutlu yaşadığımı gördüm. 

Mutlu olmak için kimselere ihtiyacım olmadığını anladım. Sevdiklerimin ille beni sevmek zorunda olmadığını kabul ettim. Hayatta en önemli şeyin sağlık olduğunu, ölüm acısından öte acı olmadığını, okuyarak değil, tecrübe ederek, yaşayarak öğrendim. 

Dibine kadar yaşadığım mutsuzluklarımdan kendimi çıkarmayı başardım. Çıkaramadığım yerde beni mutsuz eden her ne varsa onu eğlenceli kılmaya çalıştım. Belki yanlış yaptım belki doğru.

Senin yanlışın benim doğrum olamaz mı? Olabilir. 

 

Çok zaman kaybettim. Çok kendimi kaybettim. Çıkış bulamadığım zaman, sabretmeyi seçtim. 

‘’Benim mutlu olmam gerek.'' Kızım için beni seçtim ben. 

İnsanın ‘’kendini seçmesi’’ ne kadar güzel. 

 

Hiç mi acı hissetmiyorum, hiç mi mutsuz olmuyorum? İnsanım. Elbette hissediyorum. Sadece nasıl baş edeceğimi biliyorum. Kendime işkence etmiyorum. Evet hala kusurluyum. Ama beni ben yapanda bu zaten. Kusurlarımı seviyorum. Bugüne kadar yaptığım tüm yanlışlarımı seviyorum. Beni takip ediyorum, adımlarımı düşünüyorum. Yoluma anca ‘ben’ taş koyarım biliyorum. Bana giden yolda, benim dışımda kalan suni kalabalıkların benimle aramı açmasına müsaade etmiyorum.

 

Beni seviyorum. 

Beni ne kadar sevdiğim değil, hayata karşı ‘beni’ ne kadar hatırladığım ve el üstünde tuttuğum önemli. 

‘Seni seviyorum’un üzerinde ‘Beni seviyorum’un tadı harika. 

Afiyet olsun. Yersen…