Beni yerimden kaldırmasalar....

Beni yerimden kaldırmasalar, tedirgin etmeseler

Hani var ya sabaha dek mızıka çalarım

Nefesimde yalnız ‘hüzünbaz’ türküler

Denizin dalgalarına biner maziye dalarım

Beni yerimden kaldırmasalar, tedirgin etmeseler

*

Beni yerinden kaldırmasalar, tedirgin etmeseler

Pat Bornova’dayım, “Bir Gün Mutlaka” okumaktayım

“Boşçakal sevgilim boşçakal, cebimde bir revolver”

İntihara düşmüş aşkları, imama inat yıkamaktayım

Beni yerimden kaldırmasalar, tedirgin etmeseler

*

Beni yerimden kaldırmasalar, tedirgin etmeseler

Bir koşu Narlıdere, ardından Sahil Evleri’ndeyim

Yan masa kızlarına bakışlar, yok incesi tebessümler

Aslında cepteki parayla kaç bira içilir derdindeyim

Beni yerimden kaldırmalar, tedirgin etmeseler

*

Beni yerimden kaldırmasalar, tedirgin etmeseler

Yanımda Si ya u Nazım’la Moskova uçağındayım

Peşimizde Stalin’in emri ile gizli servis, sivil polisler

‘Buranın da pek farkı yok’ diye Nazım’a fısıldamaktayım

Beni yerimden kaldırmasalar, tedirgin etmeseler

*

Hücremin aranması bitse diye beklemekteyim…

*

Antalya / Mart 2013