Benim adım Uğur...

Bende bir dilek tutmuştum ya herkes gibi!,
bende bir hayal kurmuştum, içinde yaşıyordum ya,
dilediğim o hayalin, tuttuğum o dileğin.

Ya şimdi?...
bende, ama bende hala yoksunum düşlerimden,
benimde olmadı ya dileğim, olmadı ya hayalım.
Ne mutlu diyemiyorum şimdi kim olduğuma,
çünkü mutluluk kimlik sormuyor,
sadece kimlik mutluluğu arar belki,

''ama Uğurum, benim adım Uğur''

Vursalar da, sevseler de,

kimseye yok kinim, olamaz ihanetim...

Olmamişsa hayatım sebepte aramam, yaradan'dan sorarım,

varsa,

elbet sorulacak hesabım...

Acaba vakti mı gelmemişti dileğimin?
kim bilir belki de dileğimi yanlış zamanda tuttum,
olmamasının sebebini de ondan mı bilelim yoksa?
ya da ondan mı olmadı acaba,
yaşayamadım dilediğim hayatı, yaşatamadılar beni de!, hayallerimle birlikte...

Ama artık mutluluk kimlik soruyormuş,
hatta kimlik mutluluğu getirirmiş,
bu hep olmuştur aslında,

geçmişten bugüne devam etmektedir ve edecektirde,

her ne kadar yanlış olsa bile...

Bende bir dilek tutmuştum, bir hayal kurmuştum,
herkes gibi;
evet herkes gibi, ya şimdi? Sadece bundan ibarettir hayatım,
….. bundan işte...

not: Uğur KAYMAZ adına.

Ben hayallerimi,

yıllar önce bir uçurtmanın dalgalanan kanatlarına bırakmıştım.

Ya düşerse? Sorusuna birilerinin alıp geri vermiyeceğini,

düşünmeyecek kadar masumane bir eda ile.

Şimdi çalınan hayallerimi bulmama yardımcı olurmusunuz?

Fahrettin ÖZCANAN