Benim altın portakallarım...

BENİM ALTIN PORTAKALLARIM!

Biraz değişik bir ödül dağıtımı olacak bu… Çünkü bu filmler ancak arşivlerde birkaç bulanık, ve o günün teknolojisiyle hızlı akan birkaç kare…

Ama ne zaman sorsalar en iyi filmleri bana, bunları söylerim 100 bin kere…

Birinci film:

BANDIRMA VAPURU…

Başrollerde Mustafa Kemal paşa; yıkılmış bir ülkenin son umudu… Filmin öyküsünü bilenler bilmeyenlere anlatsın…unutanlar unutmayanlara sorsun, onları bir kez daha ağlatsın…

İkinci film:

BİRİNCİ MECLİS !

Birinci meclis! Başrollerde yine o…ama rol arkadaşları çoğalmış şimdi, hepsi daha bir ustalaşmış sanki… Filmin hikayesini 23 Nisan da çocuğuna mutlaka anlatmalısın. Öykünün adını çocuklar bir gün gülecek koymalısın !

3. film;

KAN AKAR SAKARYA DA SU YERİNE…

Bu film de bir Mustafa Kemal versiyonu…

Burada binlerce şehit zabit, er, çavuş rol almış… Sakarya al kanlara boyanmış…
Film bir cümleyle başlıyor: Hattı müdafaa yoktur, sathı müdafaa vardır. O satıh bütün vatandır… Filmin konusu artık bütünüyle şahlanan ülkedir, topraklarını savunan bir vatandır.

4. film:

ANAFARTALAR DA KOPAN FIRTINA…

Artık başrollerde bütün Türkiye… Ve elbette yine Mustafa Kemal…

FİLMİN KONUSU; İmkansızı başarmış bir milletin bayrağını gönderlere dikmesi…Artık her gönderde o bayrak dalgalanıyor:

Al… al…

5. film:

ADIN CUMHURİYET OLSUN !

Bu film değil artık, bir büyük gösteri… Kötü adamlar hilafet kayığına bindi gitti…Artık güzel insanların ülkesi bu topraklar… Üstünde azimli, umutlu insanlar, altında gururlu şehitler var…

6. film:

KADININ ADI VAR…

Başrollerde yine o, büyük aktör. Ama yanında şimdi bütün kadınlar…

Yüzyılların baskısıyla ezilmiş, kafes arkasından çıkamamış, yüksek yaratıcı potansiyelini içine gömmüş kadınlar… Filmin konusu adından belli…

Artık kadının adı var…

7. film…

ABC DE ARTIK ÇOCUĞUM!

O ebedi karanlık rahlelerde oturup, eğri büğrü, kargacık burgacık harfleri at ezberinden. Artık Latin alfabesi var çocuğum.

Al ELİNE kalemi… Yaz ilk kelimeleri:

BAŞ ÖĞRETMEN ATATÜRK…

8. FİLM:

10 YILDA 15 MİLYON GENÇ!

Cumhuriyetin 10. yılı… Artık varlığını dünyaya kabul ettirmiş bir ülke… Bir adam kürsüde. Mavi gözlü, sarı saçlı… Adı Atatürk artık onun… Ve sesi bütün mazlum milletlere umut verecek kadar gür, yüzyılların ötesinde…

Ne mutlu Türküm diyene!

Filmin müziği 10. yıl marşı…

Filmin konusu bu marşın sözlerinde…

9. Film:

KABUK DEĞİŞTİRİR GİBİ…

Kıyafet devrimi…

Atın başınızdan o fesleri, sarıkları, çarşafları…

İşte muasır medeniyet giyimi… Erkeklerde şapka, başı açık kadınların; saçlar özgürlük rüzgarlarında… Filmi arşivlerden bulmak isterseniz kendinizi hazırlayın… O günün Türkiye’ si artık çok uzaklarda…

10 . film

SENİN MAVİ GÖZLERİN BENİM MAVİ UMUTLARIMDI…

Ah bu filmin başrolünde o olmasaydı… Çevrilmesiydi hiç bu film… Milyonlarca aktör, aktrist filmin setini, onun ülkesini böyle doldurup ağlamasıydı…

Bir 10 Kasım günü Dolmabahçe 2de saat 9 u 5 geçe durmasaydı… O Büyük yönetmen yerinden kalkıp yeniden Motor deseydi; bütün filmler kalbimizdeki o kor ateşle devam etseydi…

Yine de en iyi 10 filmden biri… Bir ülkenin liderine gösterdiği o derin bağlılık seller gibi akan gözyaşlarında gizli…

Ama birazdan SON kelimesini göreceğiz, kapanacak beyaz perde…

Sonradan açılan kara perdedeki filmler ise benim için O SON kelimesinin bir
kehanet olduğunu kanıtlarcasına gişe başarıları yapmakta, arşivlerde kalan bu benim altın portakallı filmlerimin kareleri ağır ağır solmakta…

Tıpkı batan bir güneş gibi… Güneş yoksa portakal yetişir mi?

Benim altın portakallarımın yeri de şimdi kalbimin arşivi!…