Benim Annem

Herkesin annesi değerlidir de

Benimki gün geçtikçe

Değerleniyor gözümde

Dokuz yaşında annesini kaybeden bir anneye

Sahibim ben

Derinden hüzünlü derinden seven

Annesine hasret anneliği kalbinde hisseden

Küslük nedir bilmeyen

Çocuk gülüşlü annem

Seviyorum seni 

Yirmi dördünde kalbi paramparça

Gülümsedi beni kucağına aldığında

Sayemde öğretmenlikten anneliğe terfi etmişti

Koşturarak evle okul arasında geçen beş yıl

Ona da bana da eğlenceliydi

Cahit babamın hayatımıza girmesiyle

Annem çifçilik ve hayvancılığı da öğrenmişti

İki kardeşimin dünyaya gelişi

Hayatımızı iyice renklendirmişti

Anneme her gün yardım ederdik etmesine de

O gün farklı hazırlıklar vardı bizde

Elde yıkanan onca çamaşır 

Bizim elimizden geçerdi 

Güzelce

Bahçe sulanır hayvanlara bakılır

Toplanması gerken sebze ve meyva toplanır

Kahvaltı sofrası hazırlanırdı

Rengarenk

Bize göre uyuyan ama uyumayan

Annemizi uyandırırdık yataktan

Kalbime nefretin girmesine izin vermedin ya

Teşekkürler anne

Hayatı anlatarak değil

Yaşamama fırsat vererek 

Anlamamı sağladın ya

Minnettarım anne

İşte bu yüzden her gün

Varoluyorum

Yeniden doğarcasına

Annelik koşulsuz sevmektir

Dokuz ayın hatırına

Püfleyip durma

Jale Kasap