Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

16 Ağustos '07

 
Kategori
İlişkiler
 

Benim ayakkabılarımla yürü!

Benim ayakkabılarımla yürü!
 

Benim ayakkabılarımla bir yürümeyi denesen... Bence o zaman her şeyi halledeceğiz... Ben seninkileri giydim, büyük geldiler ama giydim. Yürüdüm onlarla yürüyebildiğim kadar, kimi zaman tökezledim ama yürüdüm. Sen onları giydiğinde ne hissediyorsun, anladım. Onları çıkardığımda yarı sen olmuştum. Olaylara çok rahat senin pencerenden bakabiliyordum. Ama bunu tek taraf yaparsa hiçbir anlamı kalmıyor. Senin de benim ayakkabılarımı giymen gerek. Sakın bana sıkar deme senin ayyakabıların benim ayaklarımı! Sakın bunu bana mazeret gösterme. Canın acımadan anlayamazsın ki zaten beni. Çünkü o ayakkabılar benim bile ayaklarımı sıkıyor, canımı acıtıyor.

Benden ne istediğini, ne bekleyebildiğini anlasam şu hayatın... Benim ne kadar tek olduğumu anlayamıyor bu hayat. Hayatımın içinde baş köşede sen varsın ve dolayısıyla anlayamayanların başındasın.

"Benim artık kimseye verebilecek hiçbir şeyim kalmadı."
Bu cümle kime ne ifade eder?
Birini ağlatabilir mi sizce bu cümle?
Birini ağlatır... Ben onu tanıyorum...

Bazı insanlara milyonlarca cümle sarfedersiniz ama sizi anlamaz, kimi insansa bir cümlenize bakar!
Eğer aklınıza gelecek her şeye o sahipse, sizi mutlu eden bütün özellikler ondaysa ve o inatla hiçbir şeye sahip olmadığını iddia ediyorsa bu sizi yıkar, parçanızı da kimse bulamaz. Eğer yalnızsanız hayatta bitmiştiniz... Ama arkanızda sizden daha aklıbaşında insanlar sizden daha kötü durumdayken hem de, hala arkanızda ve sizin derdinizle ilgileniyorsa eğer asla parçalanmazsınız...

Ya da o parçalar zorla toplanır, yapıştırılır ve başka şehre gönderilir...

Bu cümle yüzünden bir insanın hayatı mahvoldu ve hatta belki de birkaç insanın... Cümlenin sahibi gerçeği kabul etmese de bu böyle...

Şimdi bekliyorum ben sadece... Ayyakkabılarımı kapının önüne koydum, terliklerimle geziyorum. Gelip onları ordan alıp giyeceksin elbet bir gün! O zaman bile beni anlayıp anlamayacağın konusunda şüphelerim var ama olsun... Beklemeye değer... Seneler de geçse sen çift kişilik yatağında tek başına uyanmak istemediğini anlayacaksın bir gün. O gün de o ayakkabılar orda olacak inan bana...

Şimdi ben çok uzaklara gidiyorum... Çok kısa süre sonra çok uzaklara gidiyorum ama sensiz... Bana giderken ayakkabılarını vericek misin yoksa terlikle mi gideyim?

 
Toplam blog
: 27
: 667
Kayıt tarihi
: 27.11.06
 
 

Kendimi oradan oraya sürüklenen bir yaprak gibi nitelendirsem çok doğru olur herhalde... Hayatımın s..