Benim babam yok!

Bugün bir şiir yazmak istiyorum.
İsmi " Benim babam yok " olsun.
Babam yok biliyorum ama...
Bu şiir onun olsun.

İstiyorum bu şiir biraz duygusal olsun.
İstiyorum bu şiir hep onunla olsun.
İstiyorum aslında babam yanımda olsun.
Bakıyorum etrafa " Baba hiç bir yerde yoksun."

Benim babam yok.
Bilir misiniz acısını.
Toprağın altında düşüncesinin sancısını.
Bir mevsim değil bu acı öyle gelip geçsin.
Bir ömür boyu kalbim ; Bu acıyı nasıl çeksin.

Neyi özledim biliyor musun baba ?
Sana BABA demeyi özledim.
Bir daha gelmeyecektin madem bu dünyaya.
Beni burada niye bıraktın BABA.

Bana kızıyorsun belki yukarıdan bakarak.
Kızma lütfen BABA.
Şiir yazıyorum sana ağlayarak.

Bir fotoğrafın var. Hep ona bakıyorum.
Kah ağlıyorum.
Kah bakamıyorum.
Baktıkça kahroluyorum.
Baktıkça inan sana doyamıyorum.

Ne güzel bir yüzün, kahverengi gözlerin vardı.
Saf bir edan, tatlı gülüşün vardı.
Fakat şimdi hepsi... hepsi fotoğraflarda kaldı.

Murat GÜLCEK.

Bu güzel sayfalardan tüm baba ve baba adaylarının BABALAR GÜNÜ'nü tüm kalbimle kutluyorum. Babasını kaybedenler içinde Allah'tan rahmet diliyorum. Babam için birde akrostiş bir şiir yazmaya çalıştım onuda bu güzel günde yayınlamak istiyorum. Bakalım beğenecekmisiniz.

Soldu gülümüz sen gidince.
Etraf oldu bize işkence.
Lanet olsun böyle kadere.
Allah'ım sen güç ver bizlere.
Her yerde senin izin.
Eskimiyor hiç evdeki resmin.
Tertemizdi küçücük kalbin.
Tek istediğimiz inan ki sendin.
İ çimiz kan ağlıyor bilsen hiç gidermiydin.
Niye Baba niye o zaman bırakıp gittin.

Dip not : Bu bloğumu fotoğrafsız yayınlamamın sebebi babamın bende bulunan fotoğraflarının hepsinin boyutunun büyüklüğü. Kendi pc'mi kullanmadığım için boyutlandırma yapamadım.