Benim balkonumdan uzak dur

Çevre, insanların ve diğer canlıların yaşamları boyunca ilişkilerini sürdürdükleri ve karşılıklı olarak etkileşim içinde bulundukları ortamların tümü ise insanların, bu konuda takındıkları bencilce tutum neden vardır?

Neden ülkemizde doğal çevre ile birlikte yaşanılan kültürel çevrede korunmuyor; kullanımlarına özen gösterilmiyor ve mekanlar temiz tutulmuyor?.
Halbuki araştırmalar halkımızın temizliği çok sevdiğini ortaya koymaktadır.Veriler, temizlik ürünlerini Avrupa ülkeleri arasında en fazla tüketen toplumların arasında bizim de olduğunu göstermektedir. Türk halkı, temizliği seven bir toplumdur. Ama temiz olan mekanlar evimiz, arabamız, işyerimizdir. Kısaca bireysel yaşam alanlarımız temizdir. Bu özen, çevremizin temizliğinde söz konusu değildir. Ülkemizde, insan faaliyetlerinden kaynaklanan kirlilikler, önemsenecek boyuttadır. Sokaklarımız petlerle, kağıt atıkları ile doludur, piknik alanlarımız eğlence sonrası kirlenmektedir, sahillerimiz çöp alanlarına dönmektedir.

Ne yazık ki, üzerinde yaşadığımız toprakların değerini biliriz ama gereken önemi göstermeyiz.

Oysa yaşayacak ne başka bir mekanımız ne de gidebileceğimiz başka bir dünya var bu evrende.

Bu gerçekler ortada iken doğa neden hoyratça kullanılıyor anlamıyorum?

Neden kaynaklar, gelecek zamanlar düşünülmeden tüketiliyor?

Neden evimizi, arabamızı temiz tutarız da sokağımızın temizliğini önemsemeyiz?

Hadi diyelim ki doğadan anlamayız, bilmeyiz kaynakların verimli kullanımını; temiz olmayı da mı bilmeyiz?

Hani temiz bir halk idik? Hani, her şeyin başı temiz idi?

Ben de temiz olmayı sağlıklı olmanın ilk kuralı olması nedeniyle seviyorum. Ne var ki karşı apartmanda oturan komşumun temizliğe olan düşkünlüğü çok fazla.Benden daha çok seviyor temizliği ve temiz olmayı. Kendisi ile bir sohbetim yoktur ama temizliğe verdiği önemi her gün yaptığı temizlikten bilirim. Komşum, halısını benim gibi sadece teknolojiyi kullanarak süpürmekle yetinmez, eski yöntemleri sever ; halısını mutlaka oturduğu 5. kat balkonundan bir güzel silkeler. Evdeki her kilim, paspas ve örtü tozdan arınsın diye balkonda bir güzel çırpılır… Komşum dayanamaz evinde toz zerresine. Ben ve diğer komşular ise ondan bize yadigar kalan tozlara, kıllara, saç tellerine dayanırız. Onun evi tertemizdir. Bize düşen ise onun yaptığı bilinçli temizlik ardından kendi alanımızı tekrar temizlemektir.

Temizlemeyin evinizi, arabanızı…

Eğer sizin bencil davranışlarınız benim yaşadığım alanı kirletiyorsa elinizi temizliğe sürmeyiniz. Çevrenizi düşünmeden hareket etmeye kimsenin hakkı yoktur.

Bu çevre de bu doğada sadece size ait değil.

Artık bilinçlenin ve çevrenize bu kadar bencil olmayın.

Anne ve babamın tutumu ile aldığım eğitim, bana çevreye çöp atmamı engellemiştir.

Elimde amaçsız kalan ne simidin kağıdını, ne bindiğim otobüsün biletini ya da çöp adına o anda elimde ne varsa yere atılmamıştır. Bunu yapamam, çünkü garip bir duygudur bunu yapmamı engelleyen. Zaten kısa bir süre sonra ya bir büfenin ya da bir dükkanın önünde bir çöp kutusu bularak onları oraya bırakırım. Arabamda biriken çöpler de caddeler yerine evimin çöp kutusuna atılırlar. İnanın bu alışkanlığı kazanmanız zor değil. Ayrıca elinizde tutacağınız ya da arabanızdan dışarıya atmayacağınız çöpleriniz sizi kirli ya da pasaklı bir insan yapmaz.

ARTIK ATMAYIN... TÜKÜRMEYIN...

Saygılı olun çevrenizde yaşayan bizlere

Aslan sadece yattığı yerden mi belli olur sanıyorsunuz.

Eviniz temiz, apartmanınız toz içinde.

Arabanız temiz, ama sokaklar kağıt, pet şise atıklarıyla dolu.

Yapmayın bunları artık lütfen…

Sokağınıza, çevrenize sahip çıkın,

saygı duyun yaşadığınız çevreye dolayısıyla da kendinize saygı gösterin.

Bence siz de kirlilik içinde yaşamayı hak etmiyorsunuz.

Eviniz gibi çevrenizi de bakımlı olmalı

Bu dünya bizim tek yaşam alanımız

Üstelik elimizden geldiğince onu korumak, torunlarımıza olan borcumuzdur.