Benim burcum yoktur

Ne söyleyeceğim biliyor musunuz? Ah dostlar! Benim burcum yoktur. Doğaldır ki hemen akla gelen soru şu oluyor. Sen ne zaman doğdun? Nüfus cüzdanım da 20 ekim 1962 yazıyor. Tamam işte. O gün senin burcundur. İşte size aktaracağım trajik-komik hikaye burada başlıyor.

Önce o dönemin resmimi çizmem lazım. Benim ebeveynlerim okur-yazar değiller. Bunu küçümsemek için asla ama asla söylemiyorum. Onlar cahil de olsa pırıl, pırıl ve tertemiz insanlardır. Konu o değildir. Doğum yerim o zaman için küçük bir kasabadır. Doğduğum tarihte ailemde yoksulluk diz boyudur. Ben tesadüfen doğuyorum. Bakıyorlar, biraz zayıf ve çelimsizim. Nasıl olsa bu çocuk ölür, boşuna nüfusla, kayıtla uğraşmayalım deniyor. Zaten benden sonra 3 kız kardeşim ölüyor. 3 erkek kardeş yaşıyoruz. Nüfusa gidecek olan evin büyük reisi dedemdir. Dedem okur-yazardır.

Burada bir önemli not düşmek isterim. Eğer tanıdığınız varsa sorun. 1920-1930 doğumlu tüm erkekler ilan edilen yeni alfabe seferberliğiyle okur-yazarlık kazandırılmıştır.

Neyse rahmetli dedem doğumumdan 8 ay veya 1 yıl geçtikten sonra ölmeyeceğimi kanaat getirior ve nüfusa kayıt ettiriyor. Ben büyüyorum. İşte 45 yaşındayım. Anneme soruyorum, ben ne zaman doğdum? Aldığım cevap: Oğlum kış mıydı? Yoksa keçiler oğlak vermeye başladı mıydı? Tam bilemiyorum oluyor.

Sonuç olarak ne benim bir burcum ne de bir doğum günü kutlaması vardır.

Bu da böyle kısa Aziz Nesin’lik bir hikaye oldu. Saygılarımla

NOT:FOTO MİLLİYET