Benim gibi sizde hiçsiniz!

Sahip olduğunuz donanımlı evinizle, harcamayı keyf haline getirdiğiniz paranızla, kendinizi zorla dinlettirdiğiniz kibarlık anlayışınızla yaşayacak insani bir yaşamınız olduğunuz gerçeğine kaptırmışken kendini benim sana söyleyecek bir sözüm var; Hayat bilmediklerinizden ibaret.

Sen kendini kandırırken ben doğal bir yaşam mücadelesi içerisinde var olan yaşamımı sürdürüyorum.

Açım!

Çıplağım!

Sana göre yaşam koşullarının düzeltilebilmesi için boş vakitlerde fikir üretilmesi, ve entel göşterilerinin, sivil toplum kuruluş üyeleri için gerekli biriyim değil mi?

Zevk anlayışının yeniden oluşturulması gereken cahil cühela, zavallının tekiyim. İnsan görüntüsündeki müsveddeden ibaretim değil mi?

Sapkınlıkların ve cahilliklerin kaynağı, sövgülerin yegane sebebiyim değil mi?

Benim yüzümden sende çok çekiyorsun değil mi?

Hatta ve hatta senin için bu cennet gibi memleketin tek kirletici unsuruyum. Yanılmıyorum değil mi?

Etini satanım, tineri çekenim, gaspcıyım, yol keseneim, haramiyim.

Hayatı boyunca ilköğretim ders kitaplarını dahi okumayan zır cahilim senin için. Yontulması, insanileştirilmesi gerekenim.

Töre için cana kıyanım.

Vatan için askere giden, kurşunlanananım. Feda edilebileceklerdenim değil mi?

Burnu sümüklü çocukluğunu çocuklarına miras bırakan evlat hainiyim değil mi?

Elleri kir içinde, beyni boş olanım kısacası. Alın teri döküp, boynu eğenim.

Sesi çıkmayan, karşı koymayanım.

Ya sen?

Sen nesin?