Benim için üzülme!

Dizi izleme kültürüm olamadı. Cidden bir dönem olsun diye çok uğraşmışlığım olduğu için böyle bir giriş yaptım.

 

Dizi izlemeye uğraştım. Çünkü baktım ki; eğitimli, eğitimsiz bütün hatunlar dizilerle stres atıyor.

 

Vardır bir bildikleri dedim. Belki de böyle terapi yapıyorlar dedim ama cıks ben uyum sağlayamadım.

 

Kulaktan dolma ya da fragmanlarına denk geldiğim dizileri izlemeye niyetlendim ve bir süre sonra sıkıldım.

 

Replikler uzun, senaryolar çok ağdalı ve yabancı dizi izlemeye alışmış bünyeye Türk dizisi ağır geldi.

 

Başarılı senaryolarımız var. Başarılı dizilerimiz de var. Fakat ne oluyorsa ah şu uzun replikler ve reklam arası dizi izleme olayı devreye girince benim diziden keyif alma çabam boşa gidiyor.

 

İçlerinde bir dizi var ki; o diziye ölüyorum,bayılıyorum :))

 

Benim için üzülme! Gel gelelim bu dizi, diziden öte Karadeniz’in doğasının güzelliğini ve müziklerini bir şölen halinde bize sunuyor.

 

O nasıl bir görsel şölen, o nasıl bir işitsel şölen.

 

Karadeniz kelimelerle anlatılamaz kabul ya müzikleri?

 

Her nota, her nağme nasıl yürekten nasıl içten ve insanı nasıl derinden sarsıyor.

 

İzlerken konu ne? Oyuncular kim? Unutup gidiyorum.

 

Kim ne derse desin ben bu diziye bayılıyorum.

 

Ön yargılar, susuşlar, yersiz sessiz kalışlar.

 

Ve hala sevdanın olabildiğine dair umut doluşlar.

 

Sevginin olmadığı yerde ne olduğunu görüyoruz.

 

Bırakın sevgi olsun!

 

Ve bırakın sevenler sevdiklerine kavuşsun.

 

çok sevdiğim bir karadeniz türküsü ile bitirelim 

 

Ha Bu Ander Sevdaluk

 

Ha bu akan dereler 

Denizlere dolacak 

Söylesena güzelum 

Sonumuz ne olacak 

 

Ah duman kara duman 

Sardi dört yanımizi 

Ander kalsun sevdaluk 

Alacak canımızi 

Ha bu ander sevdaluk 

Alacak canımızi 

 

hercaideniz