Benimle hiç konuşamadın ki.

Benimle hiç konuşamadın

Ah odamın dört duvarı ah
paylaştım seninle
hüznümü üzüntümü
Sende üzülüp hüzünlendin mi
Fırlattım ne varsa elimde
çizdim yüzünü
Sıvanır boyanır düzelirim
sen üzülme mi dedin
Diyemezdin ki

Ah odamın dört duvarı ah
Paylaştım seninle
mutluluğumu
sende mutlu oldun mu
astım saatimi tablomu
Süsledim odamı.
Evimin misafiri
Senin sırtındaki yük az mı ki
Bana da yük yükledin mi dedin
mutlu olduğumu anlamadan
Anlayamazdın ki

Ah odamın dört duvarı ah
Yaşadım sende
Sevdamı sevilmemi
Gözlerini kapadın mı
Yok ki gözün dilin
Biliyorum sevindin
Sevdama sevilmeme ama
Söyleyemezdin ki.

Ah odamın dört duvarı ah
Tekdim iki oldum seninle altı
Trafik yoğunluğu yaşadığımızda oldu
Dayanağımız oldun
Yaslandık köşene bucağına
Kapına eşiğine
rahatsız oldun mu
Olsaydın da söylemez
söyleyemezdin ki.

Ah odamın dört duvarı ah
Göz yaşım rahatlattı.
Yanaklarımda iz bırakmadı.
İçimde kor gibi yanan beni yıkan.
Yüreğimin ağlaması kırılmasıydı.
Sen onu göremedin duyamadın.
Bana teselli olasın
Olamazdın ki.

Ah odamın dört duvarı ah
İşte kaldık başbaşa
İyi ki kulağın dilin yok senin
Olsaydı eğer
Kimbilir neler söylerdin neler
Anlaşamazdık senle konuşurken
Kırardık birbirimizi
O zaman inan
Ben de sana.
DAYANAMAZDIM Kİ.

Güler Kavlak