- Kategori
- Şiir
Beş gün
Beş gün biçtim hislerime senden vazgeçmeleri için,
Birinci günde dokunmanı unutmasını istedim tenimin,
Tüm gün hiç sesini çıkarmadı, isyanda etmedi
Söz dinledi tenim, akşam olupta eve geldiğimde
Yalnızlığımda haykırdı yüzüme dokunuşunu
Tenime söz geçiremedim zaman verdim.
İkinci günde bakışlarını unutmasını istedim gözlerimden,
O gün tüm renkleri görmeye çabaladı gözlerim,
Başka başka suratlar kazıdı aklıma kirpiklerim,
Farklı bakmayı denediler ama gözpınarlarımda birikti özlem
Gözlerime de söz geçiremedim seni özlediler.
Üçünçü günde yüreğime başkasını sevmesini söyledim,
Karşılaştıklarımı ruhumda süzüp eledi yürek
Hepsi geçip gitti içimden, süzgeç üstünde kalan olmadı
Bakıp kaldı yürek düşenlere ve sonra içindekine
Boşa uğraşma farklı biri olmaz dedi yüzüme
Dördüncü gün aklıma söz geçirmeyi denedim,
Olmazları istemekte direnme, boşa çabalar sarf etme
Zekanı kullanıp şenlendir ruhumu, yeni anılar biriktir zihnimde
Dediklerimi hiç duymadı ve seni büyüttü içinde
O, dedi başkasını sokmadı zihnime.
Şimdi beşinci gündeyiz,
Söz geçiremediğim tenim,
Seni özleyen gözlerim,
Farklı biri olmaz diyen yüreğim
Sen dışında başkasına yer vermeyen aklımla.
Bugün delirmeden bitse, sabah olacak her nasılsa,
Bundan sonra ki günler ben ve bana karşı bedenimle
Nasıl geçecek hayat ben onun derdindeyim.
Ne kadar süre vermeli ruha ve bedene,
Akıl kabul etmiyorsa olmazı bunun oluru ne?
Biliyorsan sen söyle altıncı günümde …
Ki bende yedinci güne çıkabileyim selametle