Beşibiryerde

Yazıların sonunda tarih ve yer belirtmek önemli mi?

 Aynı yazı atölyesinden üretim yapılıyorsa, yer belirtmeye gerek kalmaz.

Seyyah, seyyar konumu zuhur ederse; faydası vardır.

Tarih atmanın yararlarını anlatmak; sayfalara sığmaz.

Bugün beş yüzüncü blok yazısı şanslı çünkü vatan millet Sakarya konularının ağır sorumluluğunu taşımayacak.

Doğanın çilesine ortak olmayacak.

Tamamen egonun emrine amade olarak arzı endam edecek.

Nasıl mı?

Örnek vererek anlatım: En anlaşılır yöntem; İlhami ile hemfikiriz, öyle yapacağız.

Farzı misal: Sizinle kafayı bozmuş birinin mücadele üslubunu kopyalarsanız; ne elde edersiniz?  Denemekte fayda vardır.

  Kafası bozuğun bağışıklık sistemini altüst edebilirsiniz çünkü kendine tahammülü olmayanın, kendini ve tarzını; karşı tarafta da görmesi oldukça yorabilir.

Gündemi kana bulayanların: Giysilerine bir bakın yıprattıkları doğanın, toprağın  boz rengine bürünmüşler. Sığınakları gözlerden ırak, kendi adamlarının bile gözleri bantlı; kimse nerede olduğunun farkında bile değil.

İnleri: Yaylanın tepesinde; çıplak ovanın ortasında hedef tahtası misali, dikili taşa benzemiyor.

 Kocaman tabelanın önünde, üfür üfür çok renkli tekstil ürünü dalgalanmıyor.

 Maile: Görünmezliğin kurallarına itaat etmek zorundalar.

Gizli saklı, görünüşte rütbesizler. Her meslek dalından rütbesizler iş başında.

Ahmetler, Mehmetler, Hüseyinler ise gümbür gümbür; yerleri yurtları aşikâr…

Toplu halde, aynı aşina yollardan bilinmeze ilerliyor.

Gençleri:  Tuzağa düşürmek sanki bir marifet; değil ama yıllardır; ne yaptıklarının farkında olmayanların, işlerine yarıyor.

Bir çoban, bir yolcu, emminin oğlu kılığında; görünmez olmalı terörün köküne kibrit suyu dökmek isteyenler.

Mehmet’in Ahmet’in yüzüne hasret kalmalı; kendi yaşadığı toprakları yağmalamak isteyenler; hedef ararken hedef olmalılar.

Şimdiye dek göğüs gererek aktif güreşenleri, dikenli mayınlı minderden uzak tutmalı.

 Pasif kaçak stili tercih edenler ; beğendikleri kategoride karşılık bulmalı.

Fantoma karşı mücadele sinirleri laçka eder.

Böylelikle akıllarını başlarına; yavaş yavaş da olsa devşirirler.

Anlaşıldığı üzere, gündeme oturmuş, yayılıp kalmış, kalkıp gitmek bilmeyen sevimsiz konulara değinmeden; kutlama yapacağız.

 Yıllardır emek vererek, büyük bir aşkla yazılanların sayısı beş yüze ulaşmış.

Anmadan, yarın hastaneye yatmıyoruz.

Beş duyu tıkır tıkır çalışıyormuş; röntgen çekimleri temiz çıkıyormuş ne işe yarar?  Yarım porsiyon baş ağrısı peşimizi bırakmazsa; mecbur biz onun peşine takılacağız. Ağrı kesicinin yüzüne bakmıyoruz.

Biliyoruz ki var olan ağrıyı sızıyı bir süre için gizliyor.

 Biraz sonra, eski tas ve eski hamam…

Kökten bir çözüm bulmadan olmuyor.

Hadi İlhami, sana korkma diyemem. Korkusuzluk her zaman bir işe yaramıyor.

Seni kutlarım, iyi dayandın, beni hiç yalnız bırakmadın.

Görmediğimi gördün, duymadığımı duydun, dokunmadığıma dokundun, koku almada seni yendim.  Tat almada berabere kaldık, daha ne isterim.

26 Ağustos 2012 Pazar

Alev Meisel/Berlin