Beşiktaş, Abbasağa Parkı anıları...

Tam ondokuz sene...Çocukluğumun ve gençliğimin geçtiği Beşiktaş...
Sevgili Ezgi Umut'un çocukluğumun geçtiği Abbasağa Parkı ile ilgili yazmış olduğu yazısını okuyunca ne anılar canlandı birden...

Sıcak bir yaz günü, sanırım 9 yaşlarındayım ve gündüz sokakta oynamak yerine akşamı seçmişiz. Oynumuz da hepimizin bildiği saklanbaç ! Kulakları çınlasın Sinan kolumdan çekerek "gel parkta saklanalım " dedi ve koşarak bir ağacın arkasına saklandık. Bizim peşimizden iki arkadaş da geldi, sadece sokak lambalarının o sarı ışığında ebe bizi arıyor, biz de çaktırmadan kıkır kıkır gülmekteyiz...Tabii avuçlarımız ağzımızda itişe kakışa:)))) Birden bir arkadaş hafifçe bağırdı " o beyaz şey de ne?"...Ağaçların dalları arasında beyaz ve kolları olan birşey sanki bize doğru geliyordu ! Birisi bağırdı" anneee hayalet" ...Arkasından bir kaçış vardı ki saklanbaç da neymiş , taaa Yıldız Sinemasının önüne gelmişiz farkında olmadan. Ertesi gün işin içyüzü aydınlandı, meğerse beyaz bir gömlek nasılsa uçup dallara takılmış. Günlerce gülüp birbirimizle dalga geçmiştik.

Abbasağa parkının duvarlarının dili olsa da konuşsa ahhh ahh. İlkokul son sınıftayım ve parkın yukarısında bulunan Yıldız İlkokulunda okuyorum. Aynı sırada üç kişiyiz ve diğer ikisi erkek, biri Halit diğeri Kenan... Kenan da rahmetli Ozan Şemsi Yastıman'ın oğlu...O zamanlar çok komik ama sözde ikisi de bana aşık:))))) Bir sabah okula gidiyorum bir baktım dış duvarlarda bir yazı " Kenan Yükseli seviyor " ...Ben bir kızdım ki ya babam görürse diye . Diğer taraftan benim gönlüm Halit'de...Kendimce kızdım bağırdım, ertesi gün bir baktım duvardaki yazı silinmiş ama bu sefer başka bir yazı "Halit Yüksel'i seviyor" ! Tabii bu sefer kızamadım:))))

Ne günlerdi , her ikisini de mezun olduktan sonra göremedim ne yazık ki? Ama Halit'e olan aşkım gıyabında orta sona kadar sürdü...

Eskiden ne kadar güzeldi Beşiktaş...Hatırladığım kadarıyla 4 veya 5 yazlık sinema vardı ve biz üç kardeş rahatlıkla gece sinemaya gidebiliyorduk. Herkes birbirini tanırdı... İki film birden ve de arada konser verilirdi yani tam şenlikti...Neredeyse bütün sanatçıları görürdük canlı canlı. Ne güzeldi o günler. Şimdi o güzelim yerde adım atmaya yer yok ve heryer çarşı...Anneme gittiğimde 2 gün kalırım ve başım döner kalabalıktan ama yine de baştan aşağı dolaşmadan edemem.

Son bir not: Doğma büyüme Beşiktaş'lı olup da Beşiktaş' lı olmayan sanırım bir tek ben varım:))))


Sevgiler...